Een paar maanden geleden zat ik in het Amsterdamse café Luxembourg een kroketje te eten met Lawrence Douglas, die ik in 2010 had ontmoet tijdens het Demjanjuk-proces in München. Na het proces onderhielden wij een oppervlakkig mailcontact. Douglas is jurist, hoogleraar en een kenner van de Holocaust-geschiedenis. Over het proces schreef hij een boek: The right wrong man. Tijdens het kroketje vroeg ik hem of hij al een nieuw project op het oog had. Ja, zei hij tot met mijn verrassing: Trump. Die gaat de verkiezingen verliezen, maar weigert op te stappen.

Hahaha, lachte ik, die Trump is een bruut, maar dat durft zelfs hij niet aan.

We zullen het zien, antwoordde Douglas diplomatiek.

Even voor de verkiezingen verscheen zijn nieuwe boek, getiteld Will he go?, waarin Douglas de opmerkelijk pessimistische voorspelling doet dat Trump niet zonder meer zal vertrekken en dat hij daarbij gebruik zal maken van alle mogelijk wetten en mazen die hem ter beschikking staan. Of de Amerikaanse democratie bestand is tegen een president die alles aanwendt ten eigen bate, is niet zonder meer duidelijk. Met zijn boek haalde Lawrence Douglas – inmiddels met baard – zelfs EenVandaag.

Het ziet er dus naar dat Douglas gelijk zal krijgen. Trump is de grote omkeerder. Als hij liegt of een frauduleuze handeling pleegt, begint hij ruim van te voren rond te bazuinen dat de anderen liegen en frauduleus zijn. Ook dat is nu weer gebeurd. Het was fraude vanaf het moment de dat verkiezingen ‘niet zijn kant op gingen’.

Daarom hier nog enkele opmerkingen over de chaos.

1.

Eigenlijk hebben de polls het redelijk goed gedaan. Ze voorspelden een ruime overwinning voor Biden, en dat is ook ongeveer uitgekomen. Toen de eerste uitslagen binnenkwamen, werd al meteen geconstateerd dat de peilingen er weer eens naast zaten en dat de peilers maar beter een ander beroep konden zoeken. Ten onrechte, want Biden won niet alleen de popular vote met een aanzienlijke marge, hij won ook een aantal staten waar niet verwacht werd dat hij zou winnen. Van de drie noordelijke swingstates ging de een na de andere naar Biden, zoals de meeste polls hadden voorspeld. Zelfs Michael Moore, die vorige keer tegen alle odds in, een onverwachte zege voor Trump had voorspeld, kreeg ongelijk.

2. 

Hoe zal het verder gaan met Trump? Het heeft iets Hitleriaans. Naarmate zijn nederlaag nadert, lijkt hij steeds gekker te worden. Zijn diepe verongelijktheid over zijn verlies zou hem, net als bij Hitler, tot het besluit kunnen brengen dat hij zijn ondankbare volk moet meesleuren in zijn val. Trump is natuurlijk scum – uitschot, dat onder speciale omstandigheden aan de macht is gekomen. Zijn zonen en dochters die het Witte Huis in en uitlopen, geven de indruk dat daar een maffiafamilie aan de macht is. Met Rudi Guliani, “the second most hated man in the world”, als de consigliere die het kwaad legitimeert, schieten zij wild op alles wat zich als de vijand manifesteert. De familie zal zich aan het Witte Huis vastklampen, zoals Hitler aan zijn bunker, omdat zij weten dat buiten niets anders wacht dan de hel. Nog dezelfde dag dat de onschendbaarheid van de vertrekkende president wegvalt en andere privileges worden opgeheven, staan advocaten en staatsfiscalisten klaar om de Trump-familie te vervolgen.

De familie zal zich aan het Witte Huis vastklampen, zoals Hitler aan zijn bunker, omdat zij weten dat buiten niets anders wacht dan de hel

Hij is ook de grote omkeerder ten aanzien van hemzelf: de dader zal zich presenteren als het slachtoffer. Het loopt niet uit op Lock her up, zoals hij Hillary en al zijn andere vijanden toewenste, maar mogelijk wel op een Lock him up. Hij zal moeten oppassen dat hij niet naast Bernard Madoff komt te zitten, die voor tot 150 jaar is veroordeeld voor ‘piramidefraude’. Met dat vooruitzicht zal hij zich nog krampachtiger vastklampen aan zijn bureau in the oval office. Gewoon het Witte Huis verlaten lijkt nu al een gepasseerd station.

Om een oorlog met zijn sekte-achtige volgelingen te voorkomen, doet Biden er misschien verstandig aan Trump een soort vrijgeleide aan te bieden. In vorige eeuwen stuurde je zo iemand naar St. Helena. Dat eilandje in de Stille Oceaan maakt tegenwoordig deel uit van het Verenigd Koninkrijk, dus misschien kan Boris Johnson hier de helpende hand bieden. Zo’n verbanning is overigens niet echt iets voor Amerikanen, die slaan er liever hard op.

3.

Ook in Nederland werd Trump vaak gezien als de held van de populisten. Types als Thierry Baudet, Geert Wilders of Joost Eerdmans zagen wel iets in Trump, zoals sommige Nederlanders ook wel iets zien in Poetin. Je hoorde zelfs dat Trump een erflater van Pim Fortuyn zou zijn, en meer van dat soort onzin. Inmiddels is het ondemocratische mombakkes gevallen. In Nederland heeft Thierry zich voorgoed onsterfelijk belachelijk gemaakt door openlijk in zijn eigen journaaltje te verklaren dat FvD achter de schermen hand- en spandiensten verleent aan de viruswaanzinnige Willem Engel. Dwaallicht Joost Eerdmans heeft zich bij Forum aangesloten, precies op het moment dat zelfs een kind kon zien wat voor een prutspartij dat is geworden. Eerdmans is de sukkel die altijd overstapt op het verkeerde moment. Geert Wilders bleek ter rechter zijde toch weer de slimste, door geen al te grote broek aan te trekken en de regering slechts op details te bekritiseren. Op zijn bekende hyperbolische manier, dat wel.

4.

Er is altijd leedvermaak als de grootste bek verliest. Dat is in Trumps geval volkomen terecht. De hyena’s heeft hij over zichzelf afgeroepen en men hoeft niet al te veel medelijden met hem. Volgens de Nederlandse schaker Genna Sosonko, die nog in dezelfde Peterburgse straat heeft gewoond als Poetin, plegen dat soort mensen als Trump geen zelfmoord. Trump zelf heeft gezegd dat hij gaat emigreren als hij verliest. Benieuwd of hij daar de gelegenheid voor krijgt. Hij zal dus niet eindigen als Hitler en dat zou je toch vooruitgang kunnen noemen.