De cartridges voor mijn printer van het merk Brother waren op. Dus bestelde ik de nieuwe inktpatronen via internet. Die van Brother Industries zelf waren het duurst, maar ik vond ook goedkopere. Een dag later werden ze keurig bezorgd. ‘Made in China’, stond op de verpakking. 

Ze pasten precies. Ze pasten precies, zoals in het gedichtje Pluk de dag van Cees Buddingh (1918-1985):

vanochtend na het ontbijt
ontdekte ik, door mijn verstrooidheid,
dat het deksel van een middelgroot potje marmite
(het 4 oz net formaat)
precies past op een klein potje Heinz sandwich spread

natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste

en jawel hoor: het paste eveneens

Toch had ik enorm de pest in. Al enige tijd probeer ik alles wat uit China komt te boycotten. Het is mijn persoonlijke guerrilla tegen het onrecht. Iedereen weet het: in China worden de mensenrechten op grote schaal geschonden. Er vindt genocide plaats, er bestaan concentratiekampen, er zijn geen onafhankelijke rechters, van individuele privacy is geen sprake en wie streeft naar enigerlei vorm van democratie belandt in een kerker, of verdwijnt helemaal. Het is geen loze bewering om te zeggen dat China het nazi-Duitsland van deze tijd is geworden. 

Meer hoe tref je als klein mannetje in Nederland zo’n economische kolos als China? 

Het antwoord is: niet.

Toch wil ik mij daar niet helemaal bij neerleggen. De Amerikaanse consumentenactivist Ralph Nader, inmiddels 86 jaar, heeft eens gezegd dat, als je werkelijk iets wilt veranderen aan de onethische activiteiten van grote bedrijven, de consumenten – wij dus – die bedrijven direct in hun portemonnee moeten treffen. Door met z’n allen hun spullen gewoon niet meer kopen. Wil je geen plofkip in de schappen, laat die rotzooi dan liggen! Wat geldt voor grote bedrijven, moet natuurlijk ook gelden voor landen en zelfs voor grote landen. 

Daarom zeg ik u: VOLVO’S ZIJN KUTAUTO’S! Er kleeft bloed aan hun bumpers. Koop liever Toyota, KIA, of voor mijn part BMW

Brother is een Japans bedrijf, maar de inktpatronen die uit China komen zijn goedkoper, zoals ook de plofkippen goedkoper zijn. Een mogelijke oplossing zou kunnen zijn dat Brother zijn prijzen verlaagt en dat westerse landen tegelijkertijd Chinese producten veel zwaarder gaan belasten. Daarbij kan de westerse consument wel degelijk een rol spelen: koop géén Chinese waar dan helpen we elkaar. En dan helpen wij, hopelijk, de Oeigoeren die daar in de concentratiekampen zitten. Try it! De volgende keer ga ik proberen betaalbare cartridges te vinden, die niet van Chinese makelij zijn. Dat is niet eenvoudig, het zal een kwestie zijn van lang zoeken. 

Op sommige terreinen neem je gedachteloos allerlei beslissingen, maar we zullen beter moeten opletten. Over een paar jaar sta ik voor de aanschaf van een nieuwe auto, dat wordt waarschijnlijk een elektrische. Eén ding weet ik zeker: het wordt geen Volvo. Er is een tijd geweest dat Martin Bril met (min of meer) goed fatsoen in een ouwe Volvo kon rijden. Die slurpte weliswaar benzine, maar straalde toch enige Zweedse waardigheid uit. Tegenwoordig is Volvo in Chinese handen en kun je er vanuit fatsoensoogpunt eigenlijk de weg niet meer mee op. Over het aantal Volvo-onderdelen dat door Chinese dwangarbeiders en hyper-goedkope arbeidskrachten wordt gemaakt, kun je niet al te optimistisch zijn. Wat mij betreft is Volvo een kwestie van naming and shaming geworden. Daarom zeg ik u: VOLVO’S ZIJN KUTAUTO’S! Er kleeft bloed aan hun bumpers. Koop liever Toyota, KIA, of voor mijn part BMW.

De transitie naar een wereld zonder goedkope Chinese spullen zal niet eenvoudig zijn. Greed is good en niet iedereen kan zich een dure biologisch kip veroorloven. De rijken weten in deze wereld altijd hun weg te vinden, maar dat geldt niet voor iedereen. Oud-koningin Beatrix en zelfs onze minister van Financiën Wopke Hoekstra lieten hun beleggen lopen via Guernsey. Geen betere manier om de belastingmoraal en de democratie te ondermijnen dan dit. Toen ik aan Martin Sommer van de Volkskrant sms-te “dat Tocqueville zoiets nooit zou hebben goedgekeurd”, antwoordde hij: “Nee, Tocqueville kon Guersey vanuit zijn kasteel in Normandië bijna zien liggen!”  

Een welhaast nog groter schandaal ligt in het feit dat drie Nederlandse toplaboratoria, incluis dat van het Erasmus Medisch Centrum, de afgelopen jaren hebben samengewerkt met Chinese wetenschappers bij het ontwikkelen van DNA-technieken. RTL en Follow the Money brachten dit schokkende nieuws. Die samenwerking was geen bezwaar, zeiden onze onderzoekers, omdat de Chinese staat en de Chinese politie niet konden meekijken. 

Echt niet!?

Hoe naïef – zeg maar gewoon – hoe ongelooflijk stom kun je zijn? Alsof Nederlandse medici in de Tweede Wereldoorlog hadden meegedaan aan onderzoek van Josef Mengele

Hoe naïef – zeg maar gewoon – hoe ongelooflijk stom kun je zijn? Alsof Nederlandse medici in de Tweede Wereldoorlog hadden meegedaan aan onderzoek van Josef Mengele. Zeg niet dat ik overdrijf, want dat doe ik niet. Een parlementair onderzoek is nu wel het minste dat komen moet. En wat mij betreft ook sancties nemen tegen verantwoordelijke bestuurders (en medewerkers) van de betreffende laboratoria. Als je dit optelt bij de absurde woke-maatregelen die op sommige universiteiten worden genomen, denk ik steeds vaker dat de Nederlandse academische wereld zo langzamerhand niet goed snik meer is.

Als eenvoudige consument kun je er weinig tegen doen, sta je hoofzakelijk machteloos. De energieprijzen stijgen naar een onwaarschijnlijk hoogtepunt en tegelijkertijd lacht Poetin in zijn vuistje. Hij heeft Aleksej Navalny in de gevangenis gesmeten, de oppositie vervolgens onthoofd, en in het westen hebben wij heel even het vingertje geheven en een heel klein boycotje ingesteld – maar niet te lang. De noorderlijke gaslijn gaat door en Derk Sauer blijft in Rusland gewoon zijn geld binnenharken. Als wij onze ogen niet willen sluiten voor de misdaden van Tsaar Poetin zit morgen Oost-Groningen zonder een brandende kachel. En niet alleen die arme Oost-Groningers, ook wij in de rest van Nederland.  

“Alle productie is uiteindelijk bedoeld om een consument tevreden te stellen”, heeft Keynes ooit gezegd. Mijn printer doet het weer prima, maar ik ben ontevreden, tot op het bot.