Wat is uw huidige gemoedstoestand? 

Tevreden. Alles gaat goed. 

Wie zijn uw helden? 

Van huis uit ben ik marxist, maar mijn held is Peter de Grote. Ongelooflijk hoeveel die man in zo’n korte tijd heeft veranderd in Rusland. Wij denken dat wij mobiel en dynamisch zijn, maar hij deed alles te paard. 

Aan wie ergert u zich? 

Ik erger me nooit. Sorry. Ik houd ook niet van ruzie. 

Lijkt u op uw moeder? 

Ik ben een kopie van mijn moeder. Net als zij wil ik altijd iets nieuws doen. Zij is nu in de tachtig, maar ze kan nog steeds niet stilzitten. 

Wat zijn uw dagdromen? 

Ik zou graag zeilend de Atlantische Oceaan oversteken. In lees graag over mensen die alles opgeven voor een bestaan op een zeilboot. Maar verder dan de Noordzee ben ik nooit gekomen.

Wat is uw grootste angst? 

In Rusland wonen is fantastisch, maar er is een grote schaduwzijde: de medische voorzieningen zijn abominabel. Als een van mijn kinderen lelijk uit een klimrek valt, is er geen goede zorg. We hebben vrienden verloren door medische stommiteiten. 

Bidt u wel eens? 

Nee. Dat doet mijn vrouw voor mij. 

Bent u aantrekkelijk? 

Daar heb ik het nooit van moeten hebben. Meer van bijdehand en brutaal zijn. 

Wat is uw definitie van geluk? Doen wat je leuk vindt. En dat doe ik dan ook. 

Waar schaamt u zich voor? 

Voor twee journalistieke missers uit de tijd dat ik nog bij de Nieuwe Revu zat. We hebben ooit een wethouder uit Bergen op Zoom onterecht beticht van corruptie. En bij mijn reportage uit Mozambique hebben we een foto geplaatst van een overall die aan een boom hing met een bijschrift dat het om een lijk ging. Dat kwam natuurlijk uit. Ik krijg het nog altijd warm als ik eraan denk. 

Bent u monogaam? 

Ja. Ellen en ik zijn in Rusland heel erg op elkaar aangewezen. Dat kan goed gaan of uit elkaar spatten. Bij ons is het goed gegaan. 

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild? 

Toen ik met mijn kinderen naar The Sound of Music keek. 

Hoe moedig bent u? 

Ik ben in ieder geval de moedigste thuis. We wonen midden in een bos en hebben verschillende huisdieren die jacht maken op muizen. Ik ben degene die dat opruimt. 

Wat is uw grootste ondeugd? 

Gemakzucht. Ik vind alles gauw goed. Dat kan gevaarlijk zijn als je een bedrijf leidt.

Wanneer was u het gelukkigst? 

Op zee. Met de hele familie in een boot. Zeilen geeft ook een zekere spanning: je weet nooit of het allemaal goed gaat. Dat maakt het interessanter dan in een strandstoel hangen.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

In Russische mannen waardeer ik weinig. Ze zijn hopeloos onpraktisch en voelen zich nog superieur ook. Daarom werk ik bijna alleen met vrouwen. 

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw? 

Russische vrouwen kunnen geweldig organiseren en hebben een enorm doorzettingsvermogen. Maar humor, wat ik de belangrijkste eigenschap vind, ontberen ze. 

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn? 

Ik zou graag enig technisch inzicht willen hebben. Ik krijg nog geen spijker in de muur en ik weet nog steeds niet hoe ik een telefoonnummer moet invoeren in mijn GSM. 

Hoe ontspant u zich? 

Buiten. Ik heb een hekel aan steden. 

Wat beschouwt u als uw grootste mislukking? 

Dat ik na twaalf jaar in Rusland nog steeds niet behoorlijk Russisch spreek. Mijn vrouw spreekt het vloeiend, mijn kinderen zijn Russisch en ik hink erachteraan als een Turk die net in Nederland is. 

Gelooft u in God? 

Nee. Ik ben remonstrants opgevoed, en het grappige van remonstranten is dat ze eigenlijk niet weten of ze in God geloven. 

Welk leed heeft u anderen berokkend? 

Ik was tot mijn vaders wanhoop een links-radicale actievoerder en had altijd ruzie met hem. Hij is vroeg overleden, dus het is helaas nooit goed gekomen. 

Waaraan bent u het meest gehecht? 

Aan mijn collectie Russische sociaal-realistische kunst. Die doeken zijn geschilderd vanuit het geloof in de vooruitgang en dat stralen ze uit. Je wordt er vrolijk van. 

Wat is de beste plek om te wonen? 

Sjoekovka, het Wassenaar van Moskou. We wonen daar in een houten Hans en Grietje-huis, ooit gebouwd voor leden van het centraal comité van de Communistische Partij. Vroeger woonden de tsaren er, daarna Lenin, Stalin, Chroesjtsjov, Brezjnev en Gorbatsjov. Nu woont Poetin er, ik zie hem bijna elke dag naar zijn werk gaan. 

Wie hoopt u nooit meer terug te zien? 

De mannen met bivakmutsen die onlangs mijn kantoor in Moskou binnenstormden met machinegeweren in de aanslag. Dat was even schrikken. Het was gelukkig de belastingdienst maar. 

Wat is uw devies? 

Het komt allemaal goed.