Spring naar de content
bron: Paul Tolenaar

Pierre Bokma: ‘Ik erger me helemaal dood aan ongenuanceerde, rechtse mensen’

Pierre Bokma (Parijs, 1955) is acteur. Vanaf 10 maart is hij te zien in de historische dramaserie De Joodse Raad bij de EO.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Mirjam Eeken

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Moe, een beetje ziek, maar wel tevreden.

Aan wie ergert u zich?

Ik erger me helemaal dood aan ongenuanceerde, rechtse mensen die al hun vermeende of werkelijke intelligentie aanwenden voor destructie in plaats van constructie. Mensen die misschien niet de capaciteit hebben om op zoek te gaan naar een verstandige oplossing, maar direct naar geweld grijpen en denken dat ze het daarmee moeten oplossen. En aan asociaal gedrag. Dat is tegenwoordig overal schering en inslag: fout geparkeerde deelscooters, een niet-werkende NS. Om me heen zeggen mensen dan: doe maar even rustig aan. Het komt waarschijnlijk omdat ik op een internaat zat, waar ik met al die jongens in de groep hard moest werken om een identiteit op te bouwen en in stand te houden. Dus misschien heb ik wel een aandoening dat ik daar zo gevoelig voor ben, maar je kunt nergens meer komen of het is ieder voor zich en God voor allen.

Wat is uw grootste angst?

Dat ik niet meer kan werken en dat ik doodga, en die twee liggen in elkaars verlengde. Nou, ik heb een heel lief gezin, dus dat is niet helemaal waar. Maar als ik niet meer kan werken, zou ik wel ongelooflijk op zoek moeten naar een alternatief dat ertoe doet.

Lijkt u op uw moeder?

Ja, in mijn smaak en humor, en ook wel in mijn temperament. Maar ik heb dat leren structureren en mijn moeder iets minder.

Lijkt u op uw vader?

Ik heb mijn vader nooit gekend, maar er hebben zich weleens mensen bij mij gemeld die zeiden: “Als je iets over je vader wilt weten, moet je bij mij zijn.” Dat heb ik toen gedaan en toen zei de een dat hij geen tijd had en de ander was bang om corona te krijgen, dus dat is er eigenlijk nooit van gekomen. De verhalen die ik over hem heb gehoord waren ontluisterend, maar zo is het gelopen. Ik heb er geen enkele wrok of animositeit over, daar ben ik heel blij om.

Heeft u weleens een mystieke ervaring gehad?

Ik liep met een vriend door de P.C. Hooftstraat. Hij heeft mij verteld dat ik ineens overstak en op twee mensen af liep, en dat ik tegen die mevrouw en haar dochter zei: “Maakt u zich geen zorgen, het komt allemaal goed.” En toen ben ik blijkbaar weer bij zinnen gekomen. Mijn gezelschap reageerde een beetje boos: “Waar ben je mee bezig, ken je die mensen of zo?” en die mevrouw en dochter waren ondertussen in huilen uitgebarsten. Toen vertelde de dochter dat haar kind op de intensive care lag. Het is iets wat ik vreemd heb gevonden, maar verder heb ik er nooit meer over nagedacht.

Waar schaamt u zich voor?

Ik schaamde me vroeger heel erg voor mijn tanden, en überhaupt voor mijn uiterlijk. Nu schaam ik me vooral nog als ik ergens niet uit kom en hulp nodig heb. Geen verstandige trek, maar het is zo.

Bent u aantrekkelijk?

Nee, dat denk ik niet.

Wat is uw definitie van geluk?

Geluk is een ondeelbaar moment dat je niet ziet aankomen. Het komt bijna nooit voor. Ik heb het weleens gehad op toneel, bijvoorbeeld bij de voorstelling Voodoo Waltz van Marne en Imre van Opstal, waar ik nu in speel. Ik had eerst heel veel moeite met die voorstelling. Normaal gesproken probeer ik zo snel mogelijk te achterhalen wat de regisseur wil, en dan vind ik het leuk om mee te denken over opties. Dit keer merkte ik dat ik mijn hakken in het zand zette. Ik vond mezelf een ouwe lul tussen al die soepele lijven en geesten. Ik kreeg allemaal verschijnselen, zoals een spierverrekking, en dat werd alleen maar erger. Toen ik mezelf uiteindelijk over die angstdrempel had geduwd, was alle pijn ineens weg en ontspande ik totaal. Nu moet elk moment van de voorstelling nog steeds overwonnen worden, maar als dat onverwachts lukt, dan is dat letterlijk wonderbaarlijk, en dat is alle investeringen waard.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Nou, vroeger heb ik heel veel zelf gedaan. Later op de toneelschool heb ik zo’n beetje alles geleerd van Zdzislaw Wardejn, en van Gerardjan Rijnders en mijn vriendje Gijs Scholten van Aschat, die me zegt wat er wel en niet goed gaat, en daar heeft-ie dan altijd gelijk in. Ik vraag altijd wel vier of vijf keer of iemand meent wat hij zegt, ook als het kritiek is. Daar kan ik goed tegen.

Hoe ontspant u zich?

Niet.

Wie is uw grootste liefde?

Dat weet ik niet. Eigenlijk iedereen die heel dicht bij me staat.

Wat is de beste plek om te wonen?

Rotterdam.

Wat is uw devies?

Honderd dagen werken, één dag feest. 

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.