Spring naar de content
bron: anp

Dat de gemiddelde politicus liegt, vinden we onverteerbaar

Max Pam schrijft deze week over liegende politici. ‘Geboren leugenaar’ Donald Trump maakt het met meer dan vijftienduizend leugens wel erg bont, maar gelukkig hebben wij een premier die heel anders is. Of toch niet?

Gepubliceerd op: door Max Pam

Volgens wetenschappelijk onderzoek liegt de gemiddelde volwassene 1,65 keer per dag. Mij lijkt dat aan de lage kant, maar ik ken mijzelf slecht. Misschien ben ik ook geen gemiddelde volwassene.

Immanuel Kant nam de rigoureuze houding in dat je nooit mocht liegen. Hij schreef er zelfs een verhandeling over: Over het vermeende recht om uit menslievendheid te mogen liegen. Daarin geeft hij ook een voorbeeld van wat er gebeurt als je met de waarheid gaat schipperen.

Stel, je hebt een vriend op bezoek, die vertelt dat hij vermoord dreigt te worden. Dan gaat de buitenbel. Je loopt naar de deur en daar staat de man over wie je zojuist hebt gehoord dat hij de aangekondigde moordenaar is. De aangekondigde moordenaar vraagt nu of je vriend toevallig op bezoek is.

Wat doe je?

Liegen natuurlijk, maar Kant vond dat je ook hier de waarheid moest spreken. Hij verdedigde zijn standpunt met de volgende redenering. Stel dat je vriend zijn moordenaar niet heeft afgewacht en probeert het huis via het achterraam te verlaten. Maar ondertussen! Na jouw leugen aan de deur is de moordenaar om je huis heen gelopen om je woorden te controleren en ineens ziet hij  jouw vriend zich door het achterraam wringen, wat de moordenaar de gelegenheid geeft zijn snode daad alsnog uit te voeren. Op die manier word jij, hoewel je het goed bedoelde, zelf ook medeschuldig aan moord.

Allemaal onzin natuurlijk van Kant, maar dat is nu eenmaal filosofie.

“Is Anne Frank thuis?”.

“Jazeker! Ze zit in het achterhuis”.

“Bedankt Immanuel!”.

Het blijven Duitsers.

De gemiddelde mens liegt, daar kunnen wij mee leven. Maar dat de gemiddelde politicus liegt, vinden wij onverteerbaar.

De gemiddelde mens liegt, daar kunnen wij mee leven. Maar dat de gemiddelde politicus liegt, vinden wij onverteerbaar. En van de bovengemiddelde politicus kunnen wij helemaal niets hebben. Volgens The Washington Post heeft Donald Trump, de president van de Verenigde Staten, in 2019 het aantal van 15.413 leugens verteld. Best pittig en natuurlijk schandalig. Alleen al in de afgelopen twee weken (februari 2020) loog hij er nog 86 keer bij.

Ach, het is Donald Trump, dat is nu eenmaal een geboren leugenaar.

Maar wat lezen wij daar?  

Jo Biden loog over Nelson Mandela: “De Democratische presidentskan­didaat Joe Biden heeft tot drie keer toe verteld dat de Zuid-Afrikaanse politie hem in de jaren zeventig arresteerde omdat hij Nelson Mandela wilde bezoeken in de gevangenis. Dat blijkt niet te kloppen”.

Democratische presidentskandidaat Biden heeft zitten opscheppen over zijn relatie met Nelson Mandela. Hij is helemaal niet gearresteerd door de apartheidspolitie en Mandela heeft hem helemaal niet geprezen om zijn heldhaftige steun. Zij, die daar destijds bij zijn geweest, hebben ervan getuigd dat Biden het meeste gewoon uit zijn eigen dikke duim heeft gezogen. Kortom, ook Joe Biden heeft een Halbe Zijlstraatje gedaan! Weliswaar is de datsja van dictator Poetin nog iets anders dan de residentie van verzetsheld Mandela, maar het gaat om het algemene verschijnsel van je vol te zuigen met valse lucht.

Is er dan geen politicus meer die je kunt vertrouwen op zijn eerlijke woord? Je zou bijna terug verlangen naar de tijd van Tony Blair – sorry, oh nee, die werd Tony Bliar genoemd. Gelukkig bestaan er vast en zeker nog integere politici. Laat ik eens googelen: Bernie Sanders + lies.  

Hé, verdomd, dan krijg je ook een lijstje. Hij schijnt te hebben gelogen over zijn enthousiasme voor die halfgare Hugo Chavez. Hij schijnt te hebben gelogen, voor een hoofdzakelijk zwart publiek, toen hij zei dat zijn rivaal Hillary Clinton zwarten ‘superroofdieren’ had genoemd. Hij loog over de vraag of hij nou een Democratische dan wel een Onafhankelijk kandidaat was. En nog zo wat dingen. Maar wie weet, is dat allemaal fake news, dat is ingestoken door de Russen. Of nee, dat kan niet, want de Russen proberen Bernie juist te helpen.

Bernie zou gezegd dat een vrouw nooit president van de Verenigde Staten kan worden, wat Bernie weer ontkent en als een kwaadaardige leugen bestempelt

Overigens beschuldigden Bernie Sanders en Elisabeth Warren elkaar ook weer van het verkondigen van leugens. Bernie zou gezegd dat een vrouw nooit president van de Verenigde Staten kan worden, wat Bernie weer ontkent en als een kwaadaardige leugen bestempelt. Warren afficheerde zich trouwens ten onrechte als een afstammeling van een of andere Indianenstam, wat haar kwam te staan op de grap van Trump, die haar ‘Pocahontas’ noemde – naar het gelijknamige stripfiguurtje van Disney. En dan Pete Buttigieg. “He is a lying motherfucker”, lees ik op The Root, een site met ‘Black News’. Pete schijnt met een gouden lepel in de mond te zijn opgegroeid, en daar heeft hij dan weer over gelogen, met als gevolg dat geen zwarte meer op Pete wil stemmen. En dan is hij ook nog homo, ook geen pre, want vaak zie je dat discriminatie bij minderheden onderling het allergrootst is.

In godsnaam laten wij de Amerikaanse presidentsverkiezingen maar voor wat ze zijn. Wij Nederlanders hebben gelukkig een premier die heel anders is! Of misschien toch niet? Over de leugens van Mark Rutte kun je op internet heel wat vinden. Die duizend euro die alle werkende mensen zouden krijgen, staat nog helder in ons geheugen. Er ging geen cent naar Griekenland en de hypotheekaftrek stond als een huis. Aan het bestaan van dat bonnetje en/of documentje had hij geen ‘actuele herinnering’. Enzovoort.

En aan de Formule 1 naar Zandvoort zou de overheid geen cent bijdragen.

Weet u wat ik straks zal doen als racewagens over het strand naar Zandvoort scheuren? Ik ga ze toezwaaien met de zwarte-rode anarchistenvlag. En daar schilder ik nog een blikje Red Bull op.

Word lid van HP/De Tijd