Eerlijk gezegd had ik verwacht dat bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen meer vrouwen uit de kast zouden komen met beschuldigingen van seksueel wangedrag. Beide kandidaten zijn inmiddels dik in de zeventig en dan heb je een lang leven achter de rug waarin veel kan gebeuren waarvan je later spijt krijgt.

Amerikaanse presidenten zijn machtige mannen en machtige mannen hebben een speciale aantrekkingskracht op hun omgeving. Als machtige man maak je daar gebruik van, maar aan de andere kant wordt natuurlijk ook geprobeerd gebruik van jou te maken. Presidentskandidaten die door hun seksuele appetijt in problemen zijn gebracht, vormen tezamen een oude Amerikaanse traditie. Ik heb ze allemaal voorbij zien komen: JFK, Gary Hart, Teddy Kennedy, Bill Clinton. Ongetwijfeld zijn er nog veel meer. Zelfs de oude George H. W. Bush (1924 – 2018) werd er vlak voor zijn dood nog van beschuldigd dat hij, zittend in zijn rolstoel, de billen van een dame had betast. Dat hij het stadium van de seniliteit had bereikt, werd hem niet zo maar vergeven.

Inmiddels is Joe Biden het afgelopen jaar pas één keer beschuldigd. De vrouw in kwestie heet Tara Reade. Je weet in Amerika nooit helemaal wat er nog in het vat zit, maar voorlopig lijkt het met een sisser af te lopen. De Republikeinen zijn er niet bijzonder op ingezoomd, zeer waarschijnlijk omdat op dit punt hun eigen kandidaat ook niet helemaal van onbesproken gedrag is. De Democraten hebben voelen evenmin weinig behoefte de aanklacht uit te diepen. Het zal niet voor niets zijn dat de advocaat van Tara zich, zonder opgaaf van redenen, heeft teruggetrokken. Zo blijft Tara met lege handen te staan. Als haar zaak ooit nog eens ter tafel komt, is Biden allang president – of niet, of niet meer. Waarschijnlijker is het dat Biden dan al dood zal zijn.

Donald Trump heeft een aureool van onschendbaarheid om zich heen gecreëerd

Donald Trump heeft natuurlijk helemaal een reputatie van ‘grab them by the pussy‘. Het verhinderde hem niet van Hillary Clinton te winnen, wier echtgenoot Bill de eveneens legendarische woorden uitsprak “I did not have sexual relations with that woman”. Later is wel gezegd dat Trump van iedere Democratische kandidaat zou hebben verloren, behalve van Hillary die Bill als een goed gevulde balzak met zich mee moest torsen.

Trumps advocaat Michael Cohen mag dan in de gevangenis zijn beland, de president zelf heeft de verwijten van strippers, hoeren en van andere dames van plezier omgezet in stopverf. Tevens heeft hij een aureool van onschendbaarheid om zich heen gecreëerd. De laatste beschuldigingen aan het adres van Trump hebben tot dusver weinig ophef gebaard. Volgens The Guardian (en The Washington Post) bezocht Trump in 1997 de US Open. Terwijl zijn toenmalige vrouw Ivana op de tribune zat om een tenniswedstrijd te volgen, zou Donald toen geprobeerd hebben fotomodel Amy Doris (destijds 24) te kussen en te betasten. Ze zou daar niet van gediend zijn geweest en heeft er spijt van dat zij al niet tijdens de verkiezingen van 2016 naar voren is gestapt. Trump, die inmiddels door zo’n twaalf vrouwen is beschuldigd, heeft alle aantijgingen consequent ontkend. Het zijn, volgens hem, allemaal leugenaressen.

The Washington Post heeft namen en foto’s van de vrouwen afgedrukt en wat opvalt, is dat de meesten blond zijn – maar dit terzijde.

Veel zal het dit keer niet uitmaken voor de uitslag. MeToo lijkt tot volle wasdom te zijn gekomen, maar veel invloed op de presidentsverkiezingen lijkt de beweging niet te hebben. Als Trump verliest zal hij niet verliezen vanwege alle beschuldigingen, maar omdat hij de corona-pandemie uit de hand heeft laten lopen. Maar juich niet te vroeg, volgens de peiling van Rasmussen, waar ze het vier jaar geleden bijna goed hadden, ligt Trump voor het eerst voor. Het is slechts 1 puntje, maar toch.

Vergeleken bij de Amerika is de politiek in Nederland maar gezapige boel. Ook hier naderen de verkiezingen, maar de begrotingsdebatten in de Tweede Kamer werden vooral met ‘de handrem erop’ gevoerd, zoals dat tegenwoordig heet. Stevige verwijten hoorde je wel, maar die werden vaak ook weer ingeslikt, omdat men in deze tijden van crisis ook saamhorigheid wilde uitstralen. Alleen Wilders ging er met gestrekt benen in. Af en toe had hij zeker een punt, maar door zijn overvloedig gebruik van hyperbolen, zijn voortdurende kwaaiige humorloosheid en zijn gehamer op de corrupte rechtstaat die we konden aflezen uit het veroordelinkje (zonder straf) dat hijzelf opgelegd had gekregen, leek hij vooral op een standwerker die slechts zichzelf kan aanbevelen.

Als Trump verliest zal hij niet verliezen vanwege alle beschuldigingen, maar omdat hij de corona-pandemie uit de hand heeft laten lopen

Iemand op de radio zei dat hij Pechtold had gemist. En verdomd, dat had ik ook! Waar is die trouwens gebleven? Hij schijnt tegenwoordig iets met rijbewijzen te doen, ongeveer zoals Aantjes die werd benoemd tot voorzitter van de Kampeerraad. Een laatste bericht over hem dateert van 1 juli 2020. Het staat op site Ditjesendatjes en er werd in gemeld dat Pechtold ontkent een zoon te hebben bij Anne Lok, de minnares die hij heeft bekend in de tijd dat hij nog getrouwd was.

“Hij verzwijgt dat hij mogelijk nog meer kinderen heeft”, staat er dreigend.

Veel om het lijf heeft het allemaal niet en persoonlijk hoop ik dat Pechtold in zijn verdere, onopvallende leven gelukkig zal zijn. Wel houd ik mijn hart vast als Sigrid Kaag aan het roer van D66 komt te staan. Die schijnt belijdend katholiek te zijn, wat mij in deze tijden van kindermisbruik niet eenvoudig lijkt om met je geweten in overeenstemming te brengen. Ook afficheert D66 zich altijd als de partij van het klimaat. Voor mij staat vast dat het bouwen van windturbines een even groter prioriteit dient te hebben als het terugdringen van de overbevolking. Ik bedoel: zonnepanelen en elektrische auto’s moeten hand in hand gaan met condooms en andere voorbehoedsmiddelen. Hoe je dan lid van een club kunt zijn, die zich met alle mogelijke middelen verzet tegen geboortebeperking – ‘laat de kindertjes tot mij komen’ – is mij een volstrekt raadsel.

In de Verenigde Staten valt bij de aanstaande verkiezingen wat te kiezen. Het land mag verdeeld zijn, kiezers kunnen hier echt hun overtuiging volgen. In Nederland wordt het meer een aftreksom, zoals met het Scheermes van Ockham, waarbij telkens de meest onaantrekkelijke partij afvalt.