Amsterdam-Zuid ontplofte toen bekend werd dat Thierry Baudet, de geplaagde leider van Forum voor Democratie, er een huis had gekocht. Dat weet ik, want ik woon er zelf. 

Als ik het wel heb, had de site Bekende Buren de primeur. Volgens BB heeft Baudet zijn ‘vrijgezellen-grachtenappartement’ verruild voor een mooi appartement in Amsterdam Zuid. Hij betaalde hiervoor het bedrag van 1.441.000 euro en dat was 91.000 euro boven de vraagprijs van 1.350.000 euro. De site vermeldt tevens dat Baudet het huis heeft gekocht in de tijd dat de huizenmarkt ‘nog een feestje was’. Vandaar dat hij dik heeft overboden en ruim meer dan 11.000 euro per vierkante meter heeft neergelegd. Op Twitter volgde al snel de commentaren. Waar betaalt Baudet dat van? Toch nog niet van zijn schamele Kamerlid-salaris. 

Enzovoort. 

Als Amsterdam-Zuid-bewoner stroomde ook mijn mailbox vol. Wist ik waar Thierry zou gaan wonen? Was het huis van de man, die zo onvervaard de strijd heeft aangebonden met de reptielen van deze wereld, misschien bij mij in de buurt? Waar zou het hoofdkantoor van het reptielenverdelgingscentrum worden gevestigd?

Allemaal vragen. 

Een ervan werd snel beantwoord. Een onderzoeksjournalist die ook in Amsterdam-Zuid woont en daar een paar mooie boeken over heeft geschreven, stuurde me digitaal naar Thierry’s nieuwe onderkomen, zoals het op Funda stond (staat).

‘Om even naar binnen te gluren.’

Verkocht, stond er nog bij. Een leuke tuin (162m2), maar vergeleken met het woonoppervlak van 125m2 wel een beetje buiten proporties. Je kunt je afvragen of het huis niet aan de kleine kant is om er met z’n tweeën, plus een baby, in te wonen. Zo’n gepromoveerde intellectueel als Baudet heeft toch zeker een aparte werkkamer nodig, maar naast een bedroom voor het gelukkige echtpaar en een kinderkamer in de vorm van een pijpenla, zie ik alleen nog maar een paar kleine vertrekjes. Blijft er voor zo’n groot denkraam alleen nog een zijkamer over? En is er wel plaats voor al die boeken die Baudet heeft gelezen? Of zijn boekenkasten niet meer nodig, omdat alle materie al in zijn hoofd zit?

Verder is alles in het huis wit op z’n Jan des Bouvrie’s, een beetje zoals de burgerman van nu zich een chic appartement voorstelt. Ongetwijfeld gaat Thierry er nog het een en ander aan verbouwen, zodat het meer de stijl krijgt uit de tijd dat moderne kunst nog niet bestond. 

Ik keek nog eens goed naar het nieuwe adres van Thierry en toen begon het langzaam tot mij door te dringen dat hij bij mij om de hoek was komen wonen! 

Ik veel meegemaakt in mijn leven, in Kroatië heb ik aan de rand van een ravijn gestaan, in de Egeïsche Zee ben ik bijna verdronken en in Alaska ben ik van een paard gevallen, maar dit was pas werkelijk slikken. Nog geen honderd meter bij mij vandaan. Als mijn poes verdwaalt, kan ze bij Thierry in de tuin muizen en reptielen gaan vangen. Ook begreep ik dat Thierry ineens de buurman is geworden van zijn leermeester Paul Cliteur, die schuin naast hem en boven hem een etage bewoont. Ze kunnen nu voortaan samen de vuilnis buiten zetten en ik hoop maar dat zij niet, tot ongenoegen van de straat, een kartel beginnen om de boel daar te regelen.

Uiteraard kunnen ze nu ook makkelijker samen politieke plannen beramen, waarmee niet gezegd is dat je hun straat ook een nazistraat mag noemen, zoals Cliteur onlangs nog bij de omroep Ongehoord heeft uitgelegd. Daar vertelde hij aan twee pratende oliebollen van Forum, te weten Gideon van Meijeren en Yernaz Ramautarsing, dat je niet altijd en overal oorlog en ras bij moet halen, want dan bederf je het debat.

Ach lieve hemel, wat is er toch gebeurd met Paul Cliteur en Arnold Karskens? Verstand en dapperheid in elkaar gezakt als verflenste pannenkoeken.  

Ondertussen zit ik met een probleem. 

In de strijd tussen de elite en de reptielen sta ik helemaal aan de kant van de reptielen. Iedereen die oorlogsmisdadiger Poetin een held vindt, is rijp voor het gesticht. Wie beseft dat reptielen in veel gevallen een codewoord voor Joden is, begrijpt bovendien dat we hier – ondanks alle ontkenningen – te maken met onversneden antisemitisme. Zo langzamerhand begin ik het eens te worden met Geerten Waling, die twitterde: “Tijd voor een partijverbod vanwege landverraad en antidemocratische dreiging. Overigens is het ook het overwegen waard om de man persoonlijk uit de Tweede Kamer te verbannen en hemzelf en zijn omgeving tegen zijn zieke geest in bescherming te nemen.” Bij zo iemand als Anour Diba, die zijn homohaat bij Jinek enig cachet dacht te geven door meteen ‘Joden!’ te roepen, kun je nog volhouden dat het om een domme voetballer gaat die van zijn verstand niet afweet.

Ik veel meegemaakt in mijn leven, in Kroatië heb ik aan de rand van een ravijn gestaan, in de Egeïsche Zee ben ik bijna verdronken en in Alaska ben ik van een paard gevallen, maar dit was pas werkelijk slikken

Maar Thierry…de arme jongen heeft ooit nog eens in Leiden gestudeerd. 

Ondertussen zit ik nog steeds met een probleem.

Straks kom ik hem (en zijn lieve vriendin) tegen bij de Franse bakker (Fournil), of bij de kaasboer (Amuse), of bij de Marqt. Zou hij (of zij) de baby in een draagzak meevoeren? 

‘Tatata’.

Wat zeg je dan? Groet je vriendelijk? Geef je een hand? Bied je hulp aan?  

Thierry, ik ken een hele goede psychiater, zou het niet verstandig zijn om een keer met hem te gaan praten? 

Lastige dilemma’s. 

Het liefst gun de hele wereld het beste. Liefde, vriendschap en voorspoed. En dat geldt natuurlijk ook voor vader, moeders en kinderen. Maar kun je een vriendschappelijke relatie onderhouden met iemand die Poetin een held vindt en hoopt dat de Russen in Oekraïne zullen winnen? En dan heb ik het nog niet eens over de coronagekte waarvan hij is bevangen. Mensen oproepen zich niet te laten vaccineren, grenst evenzeer aan het misdadige.

Maar mijn moeder, zei het al: je moet altijd beleefd blijven. 

‘Dag Thierry, hoe gaat het met je? Is dat je zoon? Hij heet toch Lancelot? Wat een mooie naam!’

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.