Even bellen met… Arie Pos, de biograaf van Gerrit Komrij
Gerrit Komrij (1944-2012) zou op 30 maart tachtig jaar zijn geworden. Biograaf Arie Pos(1958) bezorgt deze maand drie hernieuwde uitgaven van de gemiste schrijver, dichter en polemist.
Mist u Gerrit Komrij?
“Eigenlijk iedere dag. Met name als ik de krant opensla of het nieuws kijk. Ik vraag me heel vaak af: ‘Wat zou Gerrit hiervan gedacht hebben?’ Hij had een unieke, scherpzinnige kijk op de dingen. Of het nu over kunst, cultuur, politiek of maatschappelijke kwesties ging. Rake observaties, rake analyses, schitterend verwoord – hij schreef met een aanstekelijk vrolijke flair en humor de wanen van de dag en de praatjes van hoog te paard gezeten warhoofden aan flarden. Achteraf merk je ook dat hij een vooruitziende blik bezat; veel van zijn observaties zijn ook nu nog verbazend actueel en relevant. Neem zijn columns over vluchtelingenopvang, doordravende anti-discriminatie-activisten, homohaat, islamisering en populisme. Zo kan ik nog wel even doorgaan.”
Welk boek van hem moet zo ver mogelijk bij de vergetelheid weggehouden worden?
“Goh, daar vraag je me wat. Daar is bijna niet tussen te kiezen, en er is ook zo ontzettend veel! Maar goed, ten eerste zou ik zeggen Verwoest Arcadië, zijn autobiografische roman. Ook mag Horen, zien en zwijgen niet ontbreken, een bundeling van zijn hilarische televisiekritieken. En de roman Over de bergen, die moet mee… Verder nog zijn opiniewerk over nog altijd of opnieuw actuele onderwerpen, verzameld in bundels zoals Dit helse moeras, Lof der Simpelheid en Morgen heten we allemaal Ali. En zijn poëzie, die kan ook niet ontbreken. Vanzelfsprekend. De ultieme vergaarbak, dat is de bloemlezing die je hebben moet voor zijn fraaiste gedichten en columns. O ja, ik zou het nog bijna vergeten ook: de fantastische novelle De pagode. Nou, zo ben je wel even zoet, of niet soms? Haha.”
Hoe houdt u hem in leven?
“Tja, uiteraard door zijn oeuvre intensief te herlezen, maar ook door over hem te blijven schrijven. Er is na al die jaren nog steeds belangstelling voor Gerrit Komrij, ook getuige dit telefoontje, mensen die hem her en der citeren, zelfs in de Tweede Kamer, en de hernieuwde publicaties die maar blijven komen. En dan is er natuurlijk Het Komrijk, de stichting waarmee we zijn nalatenschap leven blijven inblazen. Én, geheel in zijn geest, literair talent stimuleren. Ja, Komrij ontviel ons veel te vroeg. Maar hij laat nog volop van zich horen. Dat moge duidelijk zijn.”
Bij uitgeverij Ezo Wolf verschijnen in maart drie hernieuwde uitgaven: de novelle De pagode, de dichtbundel Een avondje met de tantes en het sprookjesboek De zelfzuchtige reus, geschreven door Oscar Wilde, vertaald door Gerrit Komrij en van nieuwe illustraties voorzien door Twinkel Achterberg.
Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.
