Welke zomer uit uw leven zult u nooit vergeten?

“De zomer na mijn afstuderen, in 2017. Ik was toen burned out, overspannen, iedere dag enorm moe. Met mijn toenmalige vriendin ging ik op vakantie naar Italië en Slovenië, om daarna te eindigen in Venetië. Ik herinner me vooral dat ik me die hele vakantie achter haar aangesleept heb, van mooi kasteel naar natuurfenomeen naar terras, maar dat ik daarna eigenlijk alleen maar op m’n rug wilde liggen. We eindigden in Venetië, waar het natuurlijk enorm druk was. Dat paste totaal niet bij mijn gemoedstoestand op dat moment. Ik heb een hekel aan tourist traps en dacht toen we daar aankwamen: mijn god, waar ben ik beland? Maar ’s nachts was er ineens niemand meer, al die toeristenstromen waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik stond daar in de stilte op een van die pleinen, voor een gebouw met eindeloos veel goud. Degene die dat heeft laten bouwen heeft denk ik bij ieder plan geroepen: ja, meer goud! Meer handwerk! En een kroon, en leeuwen! Meer, meer, meer. Maar wat overdag protserige overdaad had geleken, was ’s nachts ineens mooi. Aan die nacht denk ik nog vaak terug.”

U ging overspannen de vakantie in. Hoe kwam u terug?

“Geheeld natuurlijk. Haha nee, dat weet ik niet. Maar er trok wel een gekke klaarheid, een helderheid over me heen die nacht. Misschien kon ik dingen vanaf dat moment weer mooi vinden, in plaats van dat ik alleen maar in de overleefstand stond. Bij alles in Venetië, of het nou een brug of een huis is, denk je: lijkt dit je nou echt een goede plek om iets te bouwen? Maar het werkt, het is schoonheid op een plek waar dat eigenlijk heel onwaarschijnlijk is. Dat vond ik heel bijzonder.”

Ik vind vliegreizen ontzettend gaaf.

Hoe waren de zomers uit uw jeugd?

“Ik ben opgegroeid met mijn moeder en wij gingen ’s zomers vaak zeilen in het Waddengebied, op een schip dat eenoudervakanties organiseerde. Ik besef nu dat de kinderen dan lekker samen konden spelen zodat de ouders een beetje konden daten. Dat heb ik me toen nooit gerealiseerd.”

Wat is voor u de ultieme vakantie?

“Ik vind vliegreizen ontzettend gaaf. En dan bedoel ik niet de bestemming, maar het reizen zelf. Hoe geschift is vliegen? Je bevindt je gedurende je hele leven tussen hemel en aarde, maar als je in een vliegtuig stapt ben je binnen een paar seconden ineens boven de wolken. Dat is toch het meest absurde dat de mens ooit heeft uitgevonden? Mensen die slapen in het vliegtuig of hun luikje voor het raam dichtdoen vind ik onbegrijpelijk. Ik moet deze zomer ontzettend veel optreden, maar ik ben een weekje vrij. Dan ga ik maar weer eens vliegen. Ik weet dat dat eigenlijk niet meer kan in deze tijd, maar dan zeg ik het gewoon niet tegen mijn vrienden die daar gevoelig voor zijn. Dan word ik een stiekeme vlieger.”

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.