Welke zomer staat bij u in het geheugen gegrift?

Wij gingen in de zomer altijd op familiebezoek in Ierland, maar één van die zomers staat me nog heel goed bij, omdat de familie toen voor het eerst echt compleet was. Mijn moeder komt uit Ierland. Twee van haar zussen zijn geëmigreerd naar Amerika en Engeland, dus het kwam niet zo vaak voor dat de zussen en hun aanhang (de mannen en hun in totaal dertien kinderen) elkaar zagen. Ik herinner me de beach buggy van m’n tante uit Engeland. Dat was zo’n heel laag autootje waarmee zij en haar vriend in die tijd naar Ierland reden. Dat vonden wij als kind natuurlijk fantastisch, zo’n racekarretje. We vochten onderling uit wie er die dag een stukje mee mocht rijden. We huurden tijdens die familiebezoeken altijd twee huizen in Kilkee, een plaats aan de westkust van Ierland. ‘s Ochtends maakten de zussen sandwiches en thermosflessen thee en die namen we dan, samen met wat zakken chips, een paar grote koelboxen en dekens om op te zitten, mee naar het strand. Dan was het gewoon alleen maar spelen en zwemmen en met je handen grote kuilen graven tot je moe werd. ‘s Avonds gingen we weer naar onze huizen en werd er gekookt en gezongen. 

Dat klinkt heerlijk.

Ja, dat was het ook. Ik heb dus vooral een sterke herinnering aan dat familiegevoel. Iedereen samen op één plek.  

Komt u nog regelmatig in Kilkee?

Kijk, die familievakanties, iedereen bij elkaar, zijn een beetje opgehouden toen de oudste kinderen gingen puberen. Die hadden geen zin meer om met hun ouders op vakantie te gaan en zo is dat langzaam verwaterd. Zelf ben ik altijd wel een keer per jaar nog die kant op gegaan. Sowieso in de zomervakanties, maar soms ook in de paas- of kerstvakantie. Ik ben nog steeds helemaal gek van Ierland. Dat is mijn tweede vaderland, of nee: mijn moederland. Nu ben ik er al een hele tijd niet geweest door de coronatoestanden. Ik ben er voor het laatst geweest in december 2019. Mijn man was een paar maanden daarvoor overleden en ik had totaal geen behoefte om kerst in Nederland te vieren. Met mijn twee zoons ben ik toen die kant op gegaan. Mijn eerste man, de vader van mijn kinderen, wilde nooit naar Ierland, dus de familievakanties zoals ik die heb gekend hebben wij nooit gevierd. Op een gegeven moment ben ik van hem gescheiden en heb m’n zoons toen meegenomen naar Kilkee. We hebben allemaal het gevoel als we daar aankomen: we zijn weer thuis.

Gaat u deze zomer ook weer naar Ierland?

Ja, ik ga sowieso die kant op, maar ik wil heel graag samen met mijn zoons. Dat is nog even lastig, want ze kunnen niet in dezelfde week vrij krijgen, en ik ben natuurlijk gebonden aan het zomerreces. Ik hoop dat we iets kunnen regelen, want ik heb me wel voorgenomen: vanaf nu gaan we minimaal één keer per jaar naar Kilkee.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.