Vadertje Staat legt nog eens uit waarom dat mondkapje niet helpt
Max Pam kocht voor de zekerheid een lading mondkapjes. “Ik denk dat iedereen mondkapjes in huis heeft tegen de tijd dat het RIVM en alle daarbij aangesloten deskundigen bekend zullen maken dat ook in Nederland het mondkapje verplicht wordt.”
Elke dag verschijnt op de Nederlandse televisie wel de een of andere deskundige, die ons komt vertellen dat mondkapjes niet helpen. Dat maakt mij om de een of andere reden toch een tikje wantrouwig. Als iemand mij uitlegt dat 2+2 precies 4 is, dan geloof ik dat graag en voel ik geen reden om te twijfelen. Maar als iemand mij telkens weer opnieuw wil inpeperen dat 2+2 = 4, en – hallo – beslist geen 5, dan ga ik op mij op den duur toch afvragen of er misschien toch iets aan de hand is met de oorspronkelijke mededeling.
Vooral als je ziet dat het mondkapje in de ons omringende landen toch overal wordt ingevoerd. Het zal toch niet zo zijn dat mondkapjes in Nederland als overbodig worden gekwalificeerd, enkel en alleen om de reden dat de Nederlandse staat en de medische instanties gewoon vergeten zijn die mondkapjes op grote schaal aan te schaffen? Als je iets niet hebt, kun je natuurlijk achteraf altijd een goede reden verzinnen waarom je iets niet hebt. Vond men ze te duur? Of kon een ambtenaar niet de puf opbrengen om er nogmaals achter aan te gaan?
Martin van Rijn, onze staatsecretaris van welzijn, dus iemand zonder portefeuille, reisde afgelopen week helemaal naar het verlaten Schiphol om daar eigenhandig een partij mondkapjes uit China op te halen. Zo blij was die man! En nu maar hopen dat die mondkapjes niet dezelfde kwaliteit hebben als die welke onlangs naar Frankrijk zijn gestuurd en waarover een deskundige opmerkte: “Willen de Chinezen misschien het Franse volk uitmoorden?” De kapjes werden linea recta op het vliegtuig terug gezet.
Het effect van mondkapjes is minimaal, hoor ik steeds weer uitleggen op het Journaal en in die talloze talkshows. In Nederland draagt zelfs Jort Kelder liever bretels dan een mondkapje. Hoewel, nu ik dit schrijf, realiseer ik mij dat het wel lijkt of Jort is ondergedoken. Ineens zie je hem niet meer op tv, vermoedelijk wil hij de wind laten overwaaien totdat alle rokende tachtigers zijn overleden. Toch jammer, want ik kijk graag naar iemand wiens belangrijkste expertise eruit bestaat dat hij in een bootje met Rutte heeft gevaren en die zo mooi en uit volle overtuiging kan zeggen: “Nou ik spreek anders ondernemers, die….”.
Enzovoort, maar dit terzijde.
In Nederland draagt zelfs Jort Kelder liever bretels dan een mondkapje.
Het schijnt dat het gemene virus toch nog wegen vindt om langs de zijkanten van het kapje bij jou naar binnen te glippen. Bovendien zou je zeker tien maal per minuut je gezicht aan te raken, zodat het virus aan de buitenkant blijft kleven, wat weer voor anderen gevaarlijk is, en dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn.
Maar toch. Ineens loopt half België met een mondkapje rond. In sommige Duitse deelstaten is een mondkapje zelfs verplicht in supermarkten en in het openbaar vervoer. De Franse modebedrijven zien in het mondkapje een nieuwe uitdaging. In heel Europa wordt door naaisters gefröbeld om mandkapjes in alle soorten en maten, en in hippe kleuren, te vervaardigen. Veel New Yorkers wagen zich niet meer de straat op zonder mondkapje. Alleen in staten als Colorado gaan motorapen met hun Harley’s de weg op om te protesteren tegen de isolatie-maatregelen die hun vrijheid beperken. Dat is op zichzelf nogal grappig en ik hoop nog eens een documentaire te zien over een biker die in zijn vrijheid ligt te creperen.
Aanvankelijk was in Nederland nergens een mondkapje te krijgen. Ik wilde er in een vroeg stadion al een paar hebben, maar nada. Ik dacht, zoals zovelen ook wel gedacht zullen hebben, baat het niet dan schaadt het niet. In Tokio of in Seoel dragen ze die kapjes toch ook niet voor niets. Al helpt het maar voor 5 of 10%, dan is het toch mooi meegenomen. Sterker nog: al is het maar 1%, wanneer je er de dood mee kunt voorkomen, waarom niet?
Anderhalve meter, plus handen wassen, plus een mondkopje is nog altijd beter dan alleen anderhalve meter, handen wassen en geen mondkapje.
Nietwaar?
Toch gaven de Etos, DA en het Kruidvat niet thuis. Nergens in Nederland waren kapjes te krijgen en als ze er wel waren, moesten ze worden bestemd voor de echte zorg – zo heette het. Een handig zakenmannetje dat met een paar dozen een handeltje opzette – 9 euro per kapje! – dreigde bekeurd te worden.
Tenslotte kwam er toch een oplossing, toen een vriend die in Praag woont, mij vertelde dat die mondkapjes in Tsjechië verplicht zijn en gewoon te koop bij de drogist voor een (1) euro per stuk. Hij stuurde mij er een paar. Het duurde twee weken voordat ze aankwamen, maar nog begin april kon ik mijn eerste mondkapje omdoen.
Ik geef toe: je ziet er bespottelijk uit en toen ik mij voor het eerst, omgord met zo’n kapje, op weg begaf naar de supermarkt, deinsden de mensen terug voor de griezel die daar aankwam. Maar ik hield vol en ik werd steeds normaler in het straatbeeld. Ook anderen gingen het dragen. Helaas raken ze vrij snel op, maar ik had het geluk dat andere vrienden nog een partijtje uit Azië hadden liggen. En zo kon ik voort.
Ik denk dat iedereen mondkapjes in huis heeft tegen de tijd dat het RIVM en alle daarbij aangesloten deskundigen bekend zullen maken dat ook in Nederland het mondkapje verplicht wordt. Met een subsidie voor een habbekrats te verkrijgen bij de erkende drogisterijen en apotheken. Mosterd na de maaltijd, daar zijn we in Nederland erg goed in.
Gisteren werd ik trouwens gebeld door een vriendin, die vroeg: “Hallo, lieve Max, heb jij nog mondkapjes nodig?”
“Ja, graag”, antwoordde ik.
“Dan stuur ik er wel een paar. Ik heb er net 50 gekocht bij de Hanos. Voor 64 euro”.
Mijn mond viel open en nou heb ik vreselijk het gevoel dat ik door de Nederlandse staat en zijn deskundigen vreselijk voor het lapje ben gehouden.
