Donald Trump wordt opnieuw president: Eva Jinek en Twan Huys in shock
Arthur van Amerongen moet lachen om mensen als Eva Jinek, die vanuit de talkshowstudio’s in Nederland flink ageren tegen Donald Trump. “Kijk ons toch eens lekker stampen op de brug, sprak de muis tot de olifant.”
Dat wordt hard werken voor Eva Jinek, Twan Huys, Charles Groenhuijsen, Maarten van Rossem en Erik Mouthaan, want volgens een gewichtige Amerikaanse professor gaat Donald Trump fluitend en met zijn vingers in de neus de presidentsverkiezingen winnen.
Dat roept Newsweek – zo mogelijk nog keuriger dan The New York Times en The Washington Post bij elkaar – dus dan is het waar. Ik citeer:
“Helmut Norpoth, a political science professor at Stony Brook University–who forecasted Trump’s 2016 win eight months ahead of the election and has accurately predicted 25 out of 27 elections–said on Fox News’ The Ingraham Angle that Trump’s reelection chances are above 90 percent.”
Ik wil altijd zo fair & balanced mogelijk zijn dus een paar losse kanttekeningen. Zo had ik nog nooit gehoord van die Stony Brook Universiteit en mijn eerste gedachte was: vast een soort extreem-rechts ROC zoals de Islamic University of Applied Sciences in Rotterdam en het Cornelius Haga Lyceum in Amsterdam.
Het tegendeel is waar: Stony Brook (wel een rare naam, die zo uit Freak Brothers lijkt te zijn geplukt of uit een ander hallucinant stripverhaal van Gilbert Shelton) is een ernstig serieus te nemen alma mater waar de helft van de studenten op de Democraten stemt.
Vervolgens dacht ik: who the darn heck is professor Helmut Norpoth en welke vaderlandslievende Amerikaan noemt zijn kind nou Helmut, temeer omdat Norpoth in 1943 geboren is. Nou stond de wieg van de beste man in Duitsland dus hij heeft nog geluk gehad met zo’n keurige naam.
Professor Norpoth is een autoriteit op het gebied van electoral behaviour, een collega van Maurice de Hond dus maar dan betrouwbaar, want hij voorspelde de juiste uitkomst van de laatste zes Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Nou zal het mij worst wezen wie er president van de Verenigde Staten wordt. Mijn wereld is piepklein en beperkt zich tot de voerbakken van mijn honden en het strand voor mijn deur waar ik lange wandelingen maak met mijn meisjes.
In de zeemanskroegen hier praat men alleen over Benfica, Sporting, Porto (gisteravond kampioen geworden, dankuwel), bosbranden en de prijs van coronamaskers en tapt men schuine moppen en grapjes over schoonmoeders.
In cyberspace maak ik mij beroepsmatig druk over van alles en nog wat, maar zodra ik de laptop dichtklap, is er die realiteit van de Algarve waar men onthaasten en mindfulness heeft uitgevonden. De grote boze wereld bestaat hier niet, hoogstens wordt er wat gemopperd over Brussel.
Ik heb hier nog nooit maar dan ook nooit iemand ook maar iets over Trump horen zeggen, in tegenstelling tot in Nederland. Daar lijkt het of elke scheet van de Amerikaanse president directe gevolgen heeft voor het dagelijkse leven in Zoetermeer, Dronten en Sint-Odiliënberg.
Dat wordt althans gesuggereerd in de diverse babbelshows op de treurbuis.
Ik kan me toch niet voorstellen dat er op de Portugese televisie een talkshow zou zijn waarin wat zelfingenomen journalisten en BP’ers (Bekende Portugezen) de heer Trump dagelijks waarschuwen, dreigen en ridiculiseren. Kijk ons toch eens lekker stampen op de brug, sprak de muis tot de olifant.
Ik kan me toch niet voorstellen dat er op de Portugese televisie een talkshow zou zijn waarin wat zelfingenomen journalisten en BP’ers (Bekende Portugezen) de heer Trump dagelijks waarschuwen, dreigen en ridiculiseren.
Daarom was mijn leedvermaak groot toen Trump de vorige presidentsverkiezingen won. Op de Nederlandse televisie hing wekenlang een rouwstemming. Het leek potjandorie wel of prinses Beatrix of voor mijn part Gordon was overleden.
Het belerende en hooghartige toontje van met name de Unilever-babbelshow van Hillary-groupie Eva Jinek is hetzelfde als dat van Nederlandse voetbalsupporters en de Toppers die naar het Songfestival in Moskou gingen: wij zijn de beste van de wereld.
Jinek trok met de laatste shows voor haar zomerstop rond de 600.000 bankbintjes die wel naar RTL moéten kijken omdat de vier op hun als een ijskast zo grote afstandsbediening is dichtgekoekt.
Newsweek is allang niet meer zo toonaangevend als in de jaren negentig, maar je zou toch denken dat het verplicht leesvoer is voor bijvoorbeeld de redactie van een Jinek en het NOS Journaal. De pennenlikkers van dienst zweren namelijk ook bij The New York Times en The Washington Post.
Waarschijnlijk wordt er tijdens een van de twintig dagelijkse redactievergaderingen door een insipide klerk geroepen: ‘Ja, maar Newsweek verwijst naar Fox News, dus het moet wel fake zijn.’ Vervolgens roept de stenografe: ‘Mijn moeder zou heel erg schrikken als u op het Journaal zegt dat Trump een grote kans maakt op herverkiezing, dus misschien moeten we dat niet willen met zijn allen.’ En dat was dan dat.
Wat ook onbesproken zal blijven bij het Journaal, is de ontslagbrief van Bari Weiss aan The New York Times.
Dat de keurige en uiterst deugdzame joodse Weiss, met een prachtige c.v., door haar woke collega’s bij The New York Times schamperend werd uitgemaakt voor nazi en racist, is slechts een voetnoot in haar brief. De belangrijkste reden van haar ontslag is deze:
‘Twitter is not on the masthead of The New York Times. But Twitter has become its ultimate editor. As the ethics and mores of that platform have become those of the paper, the paper itself has increasingly become a kind of performance space. Stories are chosen and told in a way to satisfy the narrowest of audiences, rather than to allow a curious public to read about the world and then draw their own conclusions. I was always taught that journalists were charged with writing the first rough draft of history. Now, history itself is one more ephemeral thing molded to fit the needs of a predetermined narrative.”
Het komt er op neer dat een machtig instituut als de NYT zwicht voor dreigtwietjes van Antifa en BLM en wat dies meer zij. Het is nog maar de vraag of de ‘vreedzame demonstranten’ de krant überhaupt lezen, laat staan kopen. De angst regeert bij de NYT maar ook bij het roomblanke NOS Journaal. Je zal maar niet woke zijn zeg!
Gisteravond laat las ik dit vlammende protest van Josh Hammer, de gezaghebbende opinion editor van Newsweek, getiteld: ‘Bari Weiss is a casualty of the Left’s woke culture war’.
Bottom line:
“Perhaps a more pluralistic, intellectually diverse “mainstream media” opinion will emerge from the ashes of this rock bottom. For now, the Jacobins have found the proverbial guillotine. And in forcing out Weiss, an anodyne, centrist Jewish woman, the radicals have clarified for all to see the battle lines now drawn in the fight for a nation’s soul. Je suis Bari Weiss.”
Het doet mij deugd dat er in in de gezaghebbende Amerikaanse journalistiek nog een paar mensen als Weiss en Hammer zijn, autonome opiniemakers die zich niet laten meesleuren door de waan van de dag. Het zal Jinek worst wezen: ik voorspel dat ze na haar zomerstop keihard in de aanval gaat op Trump en geen enkel middel zal schuwen om Biden (of Hillary) aan de macht te krijgen. De president van de Verenigde Staten is gewaarschuwd!
P.s. De kans is klein dat Hans van Willigenburg, mijn zeer gewaardeerde oud-collega bij De Groene Amsterdammer, bij Jinek mag aanschuiven met zijn Trump-boek. Maar gelukkig hebben we nu Fidan Ekiz!
P.p.s. Nagezonden bericht van Onze Man in de Algarve, die steeds maar weer wordt gevraagd wat woke nou precies betekent? Dit.
