Ooit stond de auto voor vrijheid
Heel Nederland elektrisch laten rijden is een mooi streven, maar de techniek loopt achter. Max Pam houdt zijn Jaguar met benzinemotor nog wel even, ook al mag hij over een tijdje de stad niet meer in.
Jarenlang ben ik een trotse autobezitter geweest, maar de laatste tijd betrap ik mijzelf er steeds vaker op dat de auto voor mij een groot deel van zijn aantrekkelijkheid heeft verloren. Terwijl auto’s minder vaak stuk gaan en steeds vernuftiger worden. Toch is bij mij de behoefte aan het verschrompelen om in de auto te springen en om ergens naar toe te rijden waar ik nooit eerder ben geweest.
Drukke wegen, files, rommelige verkeersstroken en industriegebieden, het verdwijnen van pittoreske hotelletjes, enzovoort. De romantiek van het tochtje door Nederland is geheel verdwenen. Nederland is een vol en lelijk land geworden. Wij zien het niet meer, we zijn er aan gewend, maar dat is wel de werkelijkheid geworden. Bovendien is autorijden slecht voor het milieu, dat wordt ons dagelijks ook nog ingepeperd. Niettemin zei premier Rutte in het recente debat over de maximumsnelheid dat een verlaging zoveel moeite kost, omdat de auto nog altijd staat “voor vrijheid”.
Heeft die man onder een steen geleefd?
Net als Rutte heb ik jarenlang Saab gereden. Net als Rutte had ik een 900, geen turbo. Rutte schijnt hem trouwens nog steeds te hebben, ongelooflijk voor iemand die het volk ooit heeft opgeroepen om meer te consumeren.
Er was altijd wat met mijn Saab, een betrouwbare auto kon je hem nauwelijks noemen. Mijn garage werd gerund door twee handige broers, die in Amsterdam een zekere naam hadden opgebouwd waar het de snelheid van reparaties betrof. Hier is nog een briefje dat ik ooit aan de broers heb geschreven: “Mijne heren, het ongelooflijke is geschied. Nadat mijn auto zaterdagmiddag opnieuw uw garage had verlaten, kwam er zaterdagavond bij het starten slechts een dof gereutel uit de motor. Daarna viel de motor stil en was er geen leven meer in de auto te krijgen. U zult begrijpen dat een ezel zich niet vier keer aan dezelfde steen stoot en vandaar dat het mij onverstandig lijkt verder de auto aan uw garage toe te vertrouwen. Ter uwer informatie vermeld ik nog dat de auto zal worden weggesleept en door een onafhankelijke instelling zal worden gekeurd”.
In 2002 was het definitief afgelopen met de liefdesrelatie tussen mij en Saab.
Dat was toen.
Saab en Volvo waren de automerken van links Nederland, althans van links vermogend Nederland. Reed je het parkeerterrein op van de VPRO, dan stonden daar alleen maar Saabs en Volvo’s. Maar in 2002 was het definitief afgelopen met de liefdesrelatie tussen mij en Saab. Ik kocht een Jaguar S-type, een geweldige auto – meer een limousine.
Deze Jaguar viel in mijn omgeving totaal uit de toon. Mijn toenmalige vrouw, die als producent televisieprogramma’s moest verkopen, reed er niet graag mee naar de VPRO, want dan verkocht ze niks. Liever huurde ze in dat geval een klein lullig autootje. Mijn buurvrouw Karen de Bok, destijds hoofdredacteur van de VPRO, reed eens met me mee in mijn Jaguar, genoot van het zoeven, en zei toen ze uitstapte: “Als ik weg ben bij de VPRO koop ik ook zo’n auto”. Mij verbaasde het niet hoe het met haar is afgelopen. Het was een heel aardig mens, te goed voor deze wereld.
Mijn Jaguar heeft een zware 3 liter motor, die nooit stuk gaat. Ik rijd nu in mijn tweede S-type, inmiddels 12 jaar oud. Hij heeft net 175.000 kilometer op de teller staan. Ik zou er moeiteloos nog 200.000 kilometer mee kunnen rijden, maar wordt mij dat nog wel toegestaan? Het is een benzinemotor die 1 op 9 rijdt. Over een tijdje zal ik met mijn auto niet meer de stad in mogen, een lot dat trouwens ook de Saab van Rutte zal treffen.
“Denkt u wel eens aan een nieuwe auto?”, vraagt mijn dealer/garagehouder regelmatig.
Nou nee, maar dat zeg ik niet. Wat is er zoal in de aanbieding? Ik loop door de showroom vol blinkende wagens. Jaguar heeft sinds kort ook een geheel elektrische auto (E-Pace). Dat is de richting waar wij allen naar toe gaan. Vrijwillig of niet. Weg met de fossiele brandstof. Elektrische auto’s zijn schoner. De elektrische Jaguar kost nieuw zo’n zestig/zeventig duizend euro, behoorlijk duur voor wat je krijgt. En hoe lang duurt het voordat hij is opgeladen?
Acht uur.
Acht uur? Dat klinkt als een eeuwigheid. Er zijn ook snellaadpalen waar het inderdaad sneller gaat, maar wil je naar Parijs dan ben je onderweg wel een tijd kwijt om zo’n paal te zoeken. De actieradius van zo’n auto zou 470 kilometer beslaan. Dat vertelt de verkoper u graag, maar de ondervinding van veel rijders leert heel anders, zeker in de winter als accu’s een groter verval tonen. Dan kun je ineens stilstaan na 370 kilometer, of nog eerder.
Menig Tesla stond na 200 kilometer stil.
Misschien dat het bij Tesla beter is gesteld. Elon Musk heeft zich helemaal op elektrische auto’s gericht en Tesla is daar het langst van alle merken mee bezig. Maar nu lees ik in NRC Handelsblad dat de Tesla Schiphol-taxi in drie jaar 33 keer terug moest naar de garage. Ik citeer: “Kort nadat de taxichauffeurs in 2014 hun splinternieuwe witte Model S in ontvangst hebben genomen, beginnen de klachten. De ruitenwisser komt tegen de kap aan. De knipperlichten aan de zijkant laten los. De zijspiegel past zichzelf naar eigen inzicht aan. De bandenspanning-sensor breekt af. Bij het sturen en remmen klinken klikkende geluiden. De vering kraakt, de rijwind is luid, in de achteruitrijlamp zit vocht. Binnen een jaar ontstaan serieuzere gebreken. Remmen die het niet doen, remmen die verroesten, een motor die uitvalt op de snelweg, oplaadproblemen, een deur die openvliegt in de bocht. Bij een enkele auto moet de motor worden vervangen”.
Enzovoort.
Vooral met de accu’s zijn allerlei problemen. Weinig beloftes wat betreft het bereik zijn waargemaakt. Menig Tesla stond na 200 kilometer stil. Verschillende taxibedrijven willen nu hun aanschafprijs van 86.000 euro terug; de eerste rechtszaken zijn begonnen.
Kortom, geef mijn Tesla maar aan Fikkie.
Overheden dromen ervan om heel Nederland in 2030 elektrisch te laten rijden. Mij zou het zeer verbazen als dat gaat lukken. De wil is er wel, maar de techniek loopt achter. De elektrische auto is nog veel te duur om een echte concurrent te zijn. Tot dusver is de elektrische auto een duur wanproduct, hoe Porsche ook zijn best doet een betaalbare sportwagen op de markt te brengen. Voor de happy few, uiteraard.
Voorlopig koop ik beslist geen nieuwe auto. Mark Rutte schijnt dat ook niet te willen. Het is altijd fijn om een rolmodel te hebben.
