Arie Slob en zijn beloften
Max Pam roept onderwijzers op zich niet om de tuin te laten leiden door Arie Slob en om gewoon door te gaan met staken. “Niet opgeven, mensen!”
Vele malen heb ik Arie Slob, minister voor Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media, de afgelopen jaren horen verklaren dat de onderwijzers en leraren niet zo moesten klagen, want zij hadden er wel degelijk geld bij gekregen. En het vat was nu leeg.
Ondertussen werd de nood op de scholen steeds hoger. Zo hoog dat er zelfs een nieuwe vakbond ontstond van activistisch onderwijspersoneel. Ondertussen trokken ook de boeren en bouwers op naar het Malieveld, waar zij hun alles verwoestende voertuigen parkeerden. Dat was geen opstand van de armoedzaaiers. Boeren die hun land en boerderij verkopen, zijn in één klap multimiljonair. Verder heb je in de agrarische sector grote bedrijven, die dik hebben geprofiteerd van allerlei subsidies en waarmee wij ook geen meelijden hoeven te hebben. En wat de bouwers betreft: graag zou ik een kijkje nemen in de bankrekeningen van Maxime Verhagen. De baas van Bouwend Nederland staat daar wel te klagen op het Malieveld, maar vast niet voor zichzelf. Trek de helft van zijn vermogen af en u en ik zouden nog jaloers zijn op zijn rijkdom. Vergeleken met de boeren en bouwers zijn de onderwijzers en leraren armoedzaaiers.
Voor het kabinet luidt de vraag: hoe houd je al die groepen stil?
Ze wilden het niet, het was te weinig, maar de biljetten waren al per kruiwagen in de tuin gedumpt.
Door beloften te doen. Door met een ernstig gezicht te verklaren dat wij een oplossing gaan zoeken. Door met een zak(je) geld te komen. Dat laatste deed Arie Slob. Ineens was er 460 miljoen, die er daarvoor nooit was geweest. Het geld klaterde zo maar uit de lucht. Knap van Arie. De onderwijsbonden hapten gretig toe, totdat het tot de leden doordrong dat het extra geld “niet structureel” was.
Een zoethoudertje. Arie wist niet hoe gauw hij de poen moest overmaken. Ze wilden het niet, het was te weinig, maar de biljetten waren al per kruiwagen in de tuin gedumpt.
Toen ging de staking van de onderwijzers en leraren gewoon door. Bijna allemaal aardige mensen – behalve dan die klootzak die in je oor kneep als hij achter je stond – die uw en mijn kinderen een betere toekomst proberen te geven. Niet opgeven, mensen! Mij lijkt het nu heel verstandig dat zij van het onderwijs gewoon doorgaan met zeiken, zeuren en staken. Arie kwam onlangs ineens met 460 miljoen, dus waarom niet nogmaals, en nogmaals, en nogmaals, 460 miljoen erbij.
Emile Ratelband zei het al: als je wilt dan kun je het.
Arie Slob zit te weinig aan onze kinderen en dat is erg genoeg. Hij is een man van geen beloften, die hij ook niet waar hoeft te maken – heel verstandig. Hij is een christen, dus een man van geen principes. Hij staat nergens voor. Ooit smokkelde hij Bijbels naar Roemenië om de ongelovige communisten aldaar tot het ware geloof te bekeren. En wat hebben wij ervoor teruggekregen?
Zakkenrollers op de Dam.
Slob pleitte ervoor om naast de evolutietheorie van Darwin op de scholen ook het scheppingsverhaal te onderwijzen.
Herinnert u het zich nog dat Slob ervoor pleitte om naast de evolutietheorie van Darwin op de scholen ook het scheppingsverhaal te onderwijzen? “Alsof er geen andere theorieën en ideeën bestaan. Er zijn meer opvattingen over het begin van deze aarde dan alleen maar die ene die nu toevallig zwart op wit in de lesboeken wordt afgedrukt”, zei hij.
Het woord “toevallig” had Arie goed onthouden.
Maar wat is er van zijn creationistische opvattingen terecht gekomen, nadat hij zelf minister van Onderwijs was geworden? Niets, vermoed ik. Wel heeft Arie het Haga Lyceum de inkomsten ontnomen, terwijl Allah daar toch elke dag de schepping uitroept.
Wat we met elkaar hebben afgesproken, is meestal datgene wat politici goed uitkomt.
Ach Arie, een jaar geleden gaf je er niets bij en lulde je maar wat aan op een school in Lelystad. Jouw mantra, het mantra van veel politici, is dat “wij iets met elkaar hebben afgesproken”. Wat we met elkaar hebben afgesproken, is meestal datgene wat politici goed uitkomt. Steeds doet Arie Slob alsof hij en het onderwijspersoneel het eigenlijk helemaal met elkaar eens zijn, kijk naar de video hieronder.
Onderwijzers en leraren van Nederland, laat u niet christelijk belazeren! Het geluk van de volgende generaties ligt niet in de eerste plaats bij de Friesche Vlag, Campina of bij Maxime Verhagen. Het geluk van de volgende generaties ligt in uw handen.
