Derk Boswijk jaagt burgers uit parlement
Kamerlid Derk Boswijk – mogelijk de nieuwe leider van het CDA – wil dat burgers niet langer via camera’s getuige zijn van wat zich afspeelt in het parlement. Die lokken volgens hem onwenselijk gedrag uit van collega-Kamerleden. Dat laatste klopt. Maar een Kamerlid dat serieus voorstelt om kiezers op deze manier de online toegang tot het hart van de democratie te ontzeggen, hoort wellicht zélf niet in het parlement thuis, zo betoogt Ton F. van Dijk.
Derk Boswijk is een uitstekend Kamerlid. In de Nationale Politieke Index, een meetinstrument om de prestaties van Kamerleden in kaart te brengen, scoort hij over het afgelopen politieke jaar een top-30-positie op de ranglijst van alle Kamerleden (de precieze uitslag wordt eind augustus bekend gemaakt in het septembernummer van HP/De Tijd).
Boswijk is naar verluidt in beeld voor de functie van partijleider van het CDA. Als deze eer hem ten deel valt, staat zijn naam in het rijtje Lubbers, Balkenende en Hoekstra. De eerste twee maakten hun partij groot, de laatste slaagde daar niet in.
Als deze eer hem ten deel valt, staat zijn naam in het rijtje Lubbers, Balkenende en Hoekstra.
In de peilingen staan de christendemocraten er belabberd voor. Waar nieuwkomer en concurrent BBB van Caroline van der Plas zich mag verheugen op een eclatante uitslag bij de komende verkiezingen, maakt het CDA zich angstig op voor de grootste verkiezingsnederlaag ooit.
Het is goed mogelijk dat dit gaat gebeuren onder leiding van Derk Boswijk. Een van de vragen die de CDA-top momenteel bezighoudt is of de relatief onervaren Boswijk al klaar is voor de taak om zijn partij door de electorale woestijn te leiden.
Dit weekend gaf Boswijk in dat verband een onheilspellend signaal af. Hij wil camera’s weren uit de Tweede Kamer. Hun aanwezigheid leidt tot onwenselijke scoringsdrift bij Kamerleden en Boswijk kiest – uit de heup schietend – voor de simpelste oplossing: voortaan geen televisiecamera’s meer in het parlement.
Boswijk lanceerde het ondoordachte plan al eerder. Hij deed dit in de beginfase van zijn loopbaan als Kamerlid. Om die reden kon dit tot nu toe worden gezien als een ondoordachte jeugdzonde. Een fout die een goed politicus niet nog eens maakt.
Burgers hebben recht op transparantie, om te zien wat hun vertegenwoordigers met elkaar bespreken, waar ze ruzie over maken en waar men het wel en niet over eens is. Men moet zelf kunnen zien hoe ingrijpende maatregelen in het parlement tot stand komen, zonder tussenkomst van journalisten, zoals Boswijk wil.
Als Kamerleden zich als gevolg van de aanwezige camera’s niet weten te gedragen is dat hun probleem en dienen zij elkaar aan te spreken op hun gedrag, maar dit probleem niet af te wentelen op burgers die hier part noch deel aan hebben.
Dat Derk Boswijk dit zelf niet inziet (hij vindt dat zijn voorstel ten onrechte is ‘geridiculiseerd’ door GeenStijl) en hij het plannetje dit weekeinde weer enthousiast afstoft en van serieus commentaar voorziet, maakt duidelijk dat hij de kans om deze inschattingsfout uit het verleden recht te zetten jammerlijk teniet doet.
Niks jeugdzonde, Boswijk meent het. Een shockerende opvatting voor een politicus, die zich kandidaat stelt voor de functie van ‘volksvertegenwoordiger’. Laat staan voor een kandidaat-partijleider van het CDA.
In feite heeft Boswijk door te volharden in dit ondemocratische plan zijn kandidatuur als partijleider van een zware hypotheek voorzien. Immers, iemand die serieus voorstelt om camera’s – en daarmee burgers – uit het parlement te weren, heeft daar wellicht zélf ook weinig te zoeken.
Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.
