Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Gisteren hadden we een borrel met het team van Dit Was Het Nieuws. Toen de wekker van mijn vriendin om kwart over zeven ging, stapte ik mijn bed in. Ik ga zelden uit, dus ik ben er nog van aan het herstellen.

Wat zijn uw dagdromen?

Veel van mijn denktijd gaat op aan nieuw materiaal voor mijn voorstelling. Ik sta eigenlijk altijd aan. ’s Avonds moet ik daarom zware boeken lezen om in slaap te kunnen vallen. Nu ligt de biografie van Hannah Arendt op mijn nachtkastje, maar daar ligt dan wel een potlood naast voor eventuele ideeën. Het houdt nooit op.

Gelooft u in God?

Ik heb in God geloofd omdat het vanzelfsprekend was. Mijn katholieke opvoeding had ik nooit willen missen, maar ik neem het mijn ouders kwalijk dat ze nooit een disclaimer bij het geloof hebben gegeven. Ik vind het nogal wat om kinderen verhalen te vertellen, maar er niet – zoals bij Doornroosje en Roodkapje – bij te zeggen dat ze niet waar zijn. Daardoor heb ik tot mijn dertiende in God geloofd. Ik dacht: ons pap en mam hadden anders toch wel verteld dat het niet echt is gebeurd?

Wie zijn uw helden?

De mensen die vechten in Oekraïne. Ik hoop dat ik ook mijn leven in de strijd zou gooien als de Nederlandse rechtsstaat en democratie worden aangevallen, maar ik vrees dat ik op het moment suprême zou vluchten.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Je moet mee blijven doen met de samenleving en contact houden met de mensen om je heen. Als ik terugkijk op ongelukkige periodes in mijn leven, dan waren er momenten dat ik met te weinig mensen in contact stond en alles alleen wilde oplossen. We hebben allemaal wel zo’n persoon op Facebook van wie we denken: dat gaat helemaal fout, maar ja, je zit ook de hele dag op je bank televisie te kijken.

Van wie houdt u het meest?

Mijn vriendin Eefje is op het clichématige af mijn grote liefde. Dat is wel bijzonder, dat je op een punt komt dat je meer van je relatie gaat houden dan van je ouders.

Bent u monogaam?

Ik ben biseksueel en heb heel lang in de kast gezeten. Ik durfde het pas aan mijn vriendin te vertellen toen ik voelde dat ze het totaal zou accepteren. Het kwam voor haar niet als een schok. Zij gaf me toen de ruimte om mijn biseksualiteit te ontdekken, maar dat hadden we dus wel netjes afgesproken. 

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Ik had als kind veel aardiger voor mijn zusje moeten zijn. Sinds we niet meer in hetzelfde huis wonen, lachen we veel, maar als ik iets over zou kunnen doen, dan zou ik lief zijn voor Fleur. Misschien moet ik dit binnenkort nog eens tegen haar zeggen.

Wat is uw grootste angst?

Als de wereld mij niet meer mag, dan is er niet zo heel veel aan de hand. Maar als de mensen van wie ik veel liefde krijg zeggen: ‘Teun, we hebben het nu geprobeerd, en ook wij hebben besloten dat wij nooit meer iets met jou te maken willen hebben’, dan heb ik wel een probleem.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Aan de vrije samenleving. Dat we met z’n allen een democratische rechtsstaat in stand houden is ontzettend bijzonder, al beginnen zich nu wel behoorlijke barsten te vertonen. Ik maak me er zorgen over dat het voor minderheden minder leuk wordt als bepaalde conservatieve en neoliberale krachten nog sterker worden. Ik ben ook bang dat de stille meerderheid rustig in hun rijtjeshuis voor de tv blijft zitten als anderen in de verdrukking komen.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

Ik hoop dat we Donald Trump nooit meer terugzien als president en ik hoop dat we Vladimir Poetin zo snel mogelijk niet meer zien.

Waar schaamt u zich voor?

Ik schaam me nooit voor wie ik ben, maar soms wel voor wat ik doe. Zo gaf ik presentator Harm Edens bij Dit Was Het Nieuws laatst een minuut voor de opnames nog een aanwijzing. Een doodzonde natuurlijk, waar de eindredacteur me ook op wees. Op zo’n moment kan ik wel door de grond zakken. Of toen ik in groep 7 per ongeluk de broedmachine met paaskuikentjes van juf Mireille omstootte; lagen die embryo’s daar te spartelen op de vloer van het klaslokaal. Maar het is ook zaak om de schaamte voor te zijn, door te observeren hoe anderen zich gedragen. Gideon van Meijeren bijvoorbeeld, ik zou me helemaal kapot schamen als ik zo’n treurig en triest figuur was. De enige waarde die hij toevoegt is dat wij kunnen zien hoe we niet moeten worden.

Wanneer was u het gelukkigst?

Ik mocht een tijd geleden een halfuur spelen in De Kleine Komedie in Amsterdam, en toen ik ’s avonds met mijn ouders en vriendin naar huis liep, dacht ik: veel gelukkiger dan dit kan ik niet worden.

Wat is uw devies?

Een vliegende kraai vangt meer dan een zittende. 

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.