Spring naar de content
bron: anp

‘Ik ben weg van je boeken, je hebt me weer aan het lezen gekregen’

Lucinda Riley (16 februari 1966 – 11 juni 2021) was schrijfster. Catherine Keyl schrijft haar een brief.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Catherine Keyl

Lieve Lucinda,

Raar om je zo te noemen, ‘lieve’, want ik ken je helemaal niet. Er zijn maar een paar interviews met je gemaakt en eigenlijk is er weinig over je bekend. Je hebt vier kinderen, drie stiefkinderen en een man. Je begon als actrice, maar moest die carrière stoppen om gezondheidsredenen. In zekere zin gelukkig voor ons, want toen begon je de serie De Zeven Zussen te schrijven en je hebt daar wereldwijd maar liefst 30 miljoen exemplaren van verkocht.

Het is het verhaal van Pa Salt, die veel reisde en zeven meisjes uit verschillende windstreken adopteerde. Elk boek gaat over een van die kinderen en vertelt over het geboorteland, de geschiedenis en de omgeving.

Ach, bij de Gooische boekenclubjes in de buurt hoef ik niet over jouw boeken te beginnen. ‘Libelle’, zo worden ze kortweg weggezet, geen literatuur.

Eigenlijk vind ik dat heel erg. Ik ben weg van je boeken, je hebt me weer aan het lezen gekregen, ik had de moed een beetje opgegeven. Ik moest altijd snel de boeken lezen die mijn gasten in m’n talkshow hadden geschreven, en dat hele lezen stond me na een poosje gewoon tegen.

Totdat ik jouw boeken ontdekte. Ik verloor me erin. Hoe kreeg je het toch voor elkaar dat ik geen van je boeken weg kon leggen, ze moesten uit, ik verslond ze echt. Even weg in een andere wereld, precies zoals dat hoort met een goed boek. ’Sorry, ik ben even bezig’ zeggen omdat je wilt weten hoe het afloopt en jezelf niet uit het verhaal wilt wegrukken. Je laatste boek, De Zevende Zus, was bijna 700 pagina’s en wat mij betreft was het nog te kort.

Heerlijk.

Volgens mij heb ik je één keer in de Boeken top-10 van de NRC gezien. Dat zegt al genoeg. Te veel succes, dat wordt je door de elite niet in dank afgenomen. Je had er gewoon elke week in moeten staan, maar ja, dat konden ze bij de kwaliteitskrant natuurlijk niet maken. Ik herken iets.

Waarom je nou al op 55-jarige leeftijd moest overlijden zal een raadsel blijven. Waarschijnlijk heb je je eind voelen naderen, want de laatste vijf jaar schreef je maar liefst vier boeken. Ik ben je daar ongelooflijk dankbaar voor. En als de hemel bestaat, dan kom je daar vast veel vrouwen tegen die er net zo over denken als ik. Dan maar geen literatuur.

Je Catherine