Spring naar de content
bron: koen van weel/anp

Kajsa Ollongren: ‘Mijn grootste angst is dat het kabinet eindeloos demissionair is’

Kajsa Ollongren (Leiden, 1967) is demissionair vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Mirjam Eeken

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Optimistisch, maar dat ben ik van nature, dus dat is voor mij een gebruikelijke gemoedstoestand.

Wie zijn uw helden?

Ik weet niet of ik die heb, al is het ook wel weer heel Nederlands om geen helden te hebben. In andere landen is het veel gebruikelijker om die te vereren. Mijn politieke inspirator is Hans van Mierlo. Ik maakte ooit een reis met hem naar Azië, waar ik hem beter leerde kennen. Hij is daarna mijn held gebleven, want hij bleek ook nog eens een hele leuke, intelligente en charmante man te zijn.

Aan wie ergert u zich?

Aan politici die niet hun verantwoordelijkheid maar politieke spelletjes of ego’s vooropzetten om er politiek gewin uit te halen. Tijdens de verkiezingen mag je je lekker profileren, daarna moet je samen op zoek naar oplossingen.

Wat is uw grootste angst?

Dat het kabinet eindeloos demissionair is.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

In ieder geval Donald Trump in het Witte Huis. Laat ik het misschien daar maar bij laten.

Wat zijn uw dagdromen?

Doordat mijn werk zoveel tijd kost, kom ik aan veel dingen niet toe. Als ik het niet zo druk had, dan zou ik gaan roeien, een hond nemen, dat soort dingen. Maar dat zeg ik al heel lang en als ik dit werk niet doe, dan is er wel weer iets anders, dus die hond komt er natuurlijk nooit.

Waar schaamt u zich voor?

Mensen vragen weleens: heb je gezien wat er over jou op Twitter wordt gezegd? Wanneer ik dan de haatreacties en ongeremdheid van sommige mensen zie, dan bekruipt mij een gevoel van plaats-
vervangende schaamte. Daarom kijk ik er ook nooit naar.

Hoe moedig bent u?

Ik ben politiek moedig. Dat past ook bij mijn partij: de trend vooruit zijn en stappen zetten waar de maatschappij misschien nog niet helemaal klaar voor is.

Wat is uw grootste mislukking?

Deze kabinetsperiode heb ik bijna vijf maanden ziek thuis gezeten en moest ik mijn werk overdragen. Ik vond het heel erg om te zeggen: ik red het niet meer en ik moet even stoppen. Het voelde als falen. Als minister moet je er gewoon zijn en ik was er niet.

Wat is uw grootste ondeugd?

Onder ondeugd versta ik slechte gewoontes als roken, drinken en laat naar bed gaan. Die fase ben ik voorbij, want dat is slecht te combineren met dit soort werk.

Lijkt u op uw moeder?

Mijn moeder is heel geïnteresseerd in mensen, maar ze oordeelt eigenlijk nooit. Ze is altijd op zoek om te begrijpen waarom iemand iets doet. Dat probeer ik ook, maar ik geef meteen toe dat ik dat minder goed kan dan zij.

Wat is de beste plek om te wonen?

Amsterdam. Toen ik hier op mijn achttiende kwam wonen, wist ik: dit is mijn stad. Ik houd van de grootte, de drukte en de mensen. Het was een gek gezicht om de stad in de coronatijd zo leeg te zien, maar de grachten waren nog even prachtig.

Wat is uw definitie van geluk?

Vakantie in mijn huisje in Zweden met mijn geliefden om me heen. Dat ik een beetje aan het klussen ben, zwemmen in het meertje en lekker eten met z’n allen.

Heeft u weleens een mystieke ervaring gehad?

Nee. Nee zeg.

Bent u aantrekkelijk?

Nou, dat weet ik niet hoor, dat kan ik zelf niet zeggen. Of anderen mij aantrekkelijk vinden? Op mijn leeftijd heb ik dat soort gesprekken echt niet meer.

Welke eigenschappen waardeert u in een man?

Dezelfde als in een vrouw: intelligentie, creativiteit, eerlijkheid en humor.

Wie is uw grootste liefde?

Mijn vrouw Irene.

Van wie houdt u het meest?

Nou, van haar dus. En van onze twee jongens natuurlijk.

Bent u monogaam?

Ja.

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn?

Op dat moment had ik het niet door, maar het is heel fijn om 25 te zijn. Ik ben nu 54 en merk dat ik fysiek minder krachtig ben dan vroeger. Dat hoort ook bij het ouder worden, maar ik zou willen dat ik nog het niveau van toen had.

Bidt u weleens?

Nee, want ik geloof niet in een god.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Dat is natuurlijk niet echt te vermijden. Het is meer zaak om je er niet al te druk om te maken.

Wat is uw devies?

Keep calm and carry on. 

bron: koen van weel/anp