Venijnig virus
Hoofdredacteur Tom Kellerhuis werd geveld door het coronavirus: “Het begon met een vervelend keeltje, gevolgd door een natte nacht van koorts.”
En toen gebeurde het onvermijdelijke. Ruim een jaar lang bleef het virus buiten de deur, door (enigszins) op te letten en de regels (doorgaans) goed te volgen. Maar met de eindstreep in zicht, en een vaccinatie binnen handbereik, moest ik er toch aan geloven. Het begon met een vervelend keeltje, gevolgd door een natte nacht van koorts. De daaropvolgende PCR-test wees zes uur later positief uit; ik had corona.
Dat moest wel de besmettelijkere Engelse variant zijn, waar je niemand meer over hoort, want mijn gedrag was de laatste weken niet anders dan sinds het begin van de pandemie. De officiële corona-app, die ik braaf zoals zovelen op mijn mobiel had gezet, heeft me niet gewaarschuwd of gered, de zoveelste mislukking van de man met de Delfts blauwe schoenen.
We zijn als ik dit optik inmiddels 21 dagen verder, waarvan ik er acht in quarantaine doorbracht. Na een paar klachtenvrije dagen ben ik weer volledig aan het werk. Aanvankelijk kende de ziekte bij mij – astmapatiënt en voormalig kettingroker – een mild verloop: moe, beetje koorts, wat niezen en proesten, geen ernstig smaakverlies, gebrek aan zuurstof of erger. Maar Max Pam had me gewaarschuwd: het virus is venijnig. Wat me tegenvalt is het grillige verloop: je denkt beter te zijn en stort dan weer volledig in. Ik ben al weken niet meer besmettelijk, maar nog steeds vreselijk moe en misselijk. En dat kan volgens de huisarts nog maanden aanhouden. In die zin voelt en is dit volstrekt anders dan een ‘stevige griep’. Thierry Baudet weet niet waarover hij spreekt.
Velen negeren inmiddels de maatregelen. Ondertussen wordt duidelijk dat er een grote groep van vooral vrouwen is (met een gemiddelde leeftijd van rond de veertig) bij wie de ziekte net als bij mij aanvankelijk een mild verloop kende, maar die nu terechtkomen op de nazorgpoli’s met ernstige vermoeidheidsklachten, langdurig smaakverlies en erger. Het gaat bij voorzichtige eerste schattingen om vele tienduizenden long covid-patiënten, alleen al in Nederland. Voor die mensen staat niet alleen hun gezondheid op het spel, maar, doordat zij aanhoudend in de ziektewet belanden, wellicht ook hun baan. Als het ons al lukt het virus te verdrijven, echt normaal zal het nooit meer worden.
