Spring naar de content
bron: ilja keizer

Fidan Ekiz: ‘Sinds ik moeder ben geworden, sta ik vaker stil bij mijn geluk’

Fidan Ekiz (Rozenburg, 1976) is presentatrice, journalist en documentairemaker. Samen met Renze Klamer presenteert ze De Vooravond op NPO1.  

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Tristan Theirlynck

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Ik voel me fijn. Na twee maanden uitzendingen kan ik nu even meer tijd met mijn kind doorbrengen. Zo’n dagelijkse show is als een marathon rennen. Ik stond lang ‘aan’, maar nu kan ik even de balans opmaken, rustig aan doen. Moeilijk is dat niet met corona! Verder maken we nu een podcast met Renze, en ben ik aan het schrijven.

Wat is de beste plek om te wonen?

Rotterdam. Ik ben er ook echt reclame voor aan het maken. Ik heb lang in Istanbul gewoond, en die sfeer, het saamhorigheidsgevoel en de ziel van de stad voel ik ook in Rotterdam. In Amsterdam kan je anoniemer wonen, maar ik houd van het dorpsgevoel om me heen. 

Wie zijn uw helden?

Mijn moeder en vader, door hun kracht en offers om ons het leven te geven wat ze ons hebben gegeven. En Sonja Barend. Ik houd van alles aan die vrouw. Ze is gewoon geweldig: uitgesproken, sterk, en mooi. Datzelfde heb ik met Khadija Arib, en de Italiaanse journaliste Oriana Fallaci. Veel vrouwen!

Aan wie ergert u zich?

Mensen die zichzelf als progressief zien, maar je niet steunen wanneer het gaat om zaken als vrijheid van meningsuiting. Ik wil geen namen noemen, maar het zijn mensen die een podium kunnen pakken, maar je in plaats daarvan gaan tegenwerken, framen en demoniseren. Daar heb ik een gruwelijke hekel aan. Als ik in gesprek ga, ben ik opzoek naar verbindingspunten, maar die social justice warriors zijn niet bereid naar je te luisteren. 

Lijkt u op uw moeder?

Zeker. Mijn moeder is voor de duivel niet bang. Ze liep op haar vijftiende al met een geweer naar de waterbron om haar tantes te beschermen. Die is echt onverschrokken, passievol en vurig, dat ben ik ook.

Lijkt u op uw vader?

Ook. Van mijn vader heb ik meer de ratio: het debatteren, de discipline en verantwoordelijkheid. Nou zijn dat wel alleen de goede dingen die ik noem! Ik heb ook het korte lontje van mijn vader. 

Gelooft u in God?

Als die vraag mij wordt gesteld, zie ik de gezichten van mijn ouders voor me, haha! Ik geloof wel dat er iets is. Ik vind het misplaatst en arrogant om te beweren dat wij de enigen zijn.

Heeft u weleens een mystieke ervaring gehad?

Nee. Dat vind ik wel heel jammer. Ik sta ervoor open. Ik zou wel iets van een teken van mijn vader willen ontvangen. Maar Jezus hoef ik niet te zien. Ik zou me kapot schrikken! 

Bent u monogaam?

Ja, dat vind ik heel belangrijk. Misschien ben ik een romanticus. Ik heb helemaal geen zin om te delen. Ik vind dat trouwens ook onhygiënisch.

Wat is uw definitie van geluk?

Alles wat liefde geeft en neemt. Mijn kind, familie en gevoel van vrijheid maken mij gelukkig. Het is onaantastbaar. Sinds ik moeder ben geworden, sta ik vaker stil bij mijn geluk. Ik ben dankbaar.

Hoe moedig bent u?

Ik schrik niet snel terug. Ik kan heel slecht tegen onrecht, en als ik daarvoor wil staan, dan is het geen kwestie van: “Durf ik deze strijd aan?” Soms ben ik bang dat ik mijn omgeving daarmee in gevaar breng. 

Welke eigenschap waardeert u in een man? 

Eerlijkheid, nieuwsgierigheid en betrouwbaarheid. Hetzelfde geldt voor vrouwen hoor. Ik waardeer in mannen dat zij dingen makkelijker los kunnen laten, en sneller de humor van dingen inzien. Ik heb een zwak voor mannelijke humor. Ik kan er ook slecht mee omgaan als mannen niet van voetbal houden. 

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?

Ik kan heel slecht tegen ellebogenwerk en roddelen. Daar hebben vrouwen een handje van. Je hoeft niet alles aan mij te vertellen, maar als je niet eerlijk bent, dan moet je niet met mij omgaan. 

Wie is uw grootste liefde?

Nu niemand. In The English Patient zegt het karakter van Julliette Binoche: “I’m in love with ghosts.” Die zin trok mij altijd heel erg. Het is het verliefd zijn op de liefde, omdat die in je hoofd anders is dan in de realiteit. 

Van wie houdt u het meest?

Van mijn familie en mijn kind. 

Wat is uw grootste mislukking?

Tot nog toe zei ik mijn huwelijk, omdat dat niet gelukt is. Maar ik zie dat niet meer zo. Als je zegt dat je hebt gefaald, dan suddert het maar door. Dit is een nieuw level, waarin ik berust in wat er is gebeurd, en vooruitkijk, de wijde toekomst in. 

Hoe is ongeluk te vermijden?

Ik denk dat het belangrijk is dat je van jezelf houdt. Daar heb ik soms nog moeite mee. Alles – vriendschappen, relaties, familie, werk – zal sowieso beter gaan wanneer je blij durft te zijn met jezelf. Dat stabiliseert en kanaliseert zo veel. 

Wat is uw devies?

Blijf gezond, wees lief voor elkaar, en zeg zo vaak als je kan dat je om elkaar geeft. 

bron: ilja keizer