Spring naar de content
bron: Romy Treebusch Beeldbewerking HP/De Tijd

Anna Drijver: ‘Hoe durven vaders iets te zeggen over een vagina?’

Anna Drijver is actrice en speelt in Undercover, de eerste Nederlandstalige Netflix-serie. HP/De Tijd onderwierp haar aan het zelfportret, een maandelijkse serie vragen, gebaseerd op de beroemde questionnaire van Marcel Proust.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Robbert van Rijswijk

Wat is uw huidige gemoedstoestand?
“Ongedurig, en vanmorgen was ik chagrijnig. Ik ben zwanger en ze zeggen weleens dat je makkelijker voor jezelf kiest als je zwanger bent, dat je eigenlijk wat egoïstischer wordt. Dat zou ermee te maken kunnen hebben.”

Lijkt u op uw moeder?
“Ja, ze heeft ook veel energie en werkt hard. Ook kunnen we allebei goed omgaan met mensen die hulp nodig hebben in een moeilijke situatie.”

Lijkt u op uw vader?
“Mijn vader is best activistisch, net als mijn moeder overigens. Ze zaten vroeger allebei bij de CPN en zijn nog steeds erg betrokken bij wat er om hen heen gebeurt. Dat herken ik wel in mezelf, als bestuursvoorzitter van de acteursbelangenvereniging, maar ook in de vanzelfsprekendheid die ik voel als ik me uitspreek.”

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?
“Net nog, toen we het even hadden over de nieuwe abortuswet in Amerika. Ik word daar erg door geraakt. Al ging ik niet helemaal los. Dat gebeurde wel toen ik laatst een radioreportage hoorde over vrouwenbesnijdenis in Nederland. Dat gebeurt niet meer in ziekenhuizen, maar nog wel in privéklinieken. Hoe kunnen vaders, ooms iets te zeggen hebben over een vagina? Hoe durven ze? We zijn heel lang vooruitgegaan, maar ik zie dat de vrijheid van vrouwen steeds meer wordt ingeperkt.”

Waaraan bent u het meest gehecht?
“Aan mijn eigen vrijheid en onafhankelijkheid en die van vrouwen. Als ik die even niet voel, word ik ongelukkig en boos.”

Wat is de beste plek om te wonen?
“Amsterdam. Ik ben blij dat mijn dochter het Amsterdam van de mogelijkheden leert kennen en opgroeit met allerlei talen en kleuren op de crèche. Nederland is een geweldig land en dat moeten we ons realiseren.”

Wat is uw grootste angst?
“Dat mijn dierbaren ziek worden en ik ze verlies.”

Gelooft u in God?
“Nee. Ik heb wel een tijd last gehad van magisch denken. Dan denk je dat er wel iets is dat je tevreden moet stellen, dat je het noodlot kunt beïnvloeden door bepaalde dingen te doen. Daarvan kreeg ik dwangneuroses waarmee ik de hele dag bezig was, zoals altijd om putdeksels heen moeten fietsen. Ik ben ervoor in therapie geweest en heb veel arbeid moeten verrichten om er weer vanaf te komen. Nu ik erover praat, merk ik dat ik al die handelingen meteen weer wil uitvoeren. Ik kan het me dus eigenlijk niet meer veroorloven om te denken dat er iets is.”

Wat is uw definitie van geluk?
“Zorgeloosheid. Geluk zit in momenten waarop je niet bezig bent met wat beter kan of wat er in de toekomst gaat gebeuren.”

Wanneer was u het gelukkigst?
“De eerste twee dagen nadat ik was bevallen van mijn dochtertje.”

Bent u aantrekkelijk?
“Ja, maar ik ben vaak druk en onrustig, ik wil graag veel meemaken. Dat wordt soms intens en vermoeiend gevonden, en dus onaantrekkelijk.”

Bent u monogaam?
“Altijd geweest. Ik maak heel zwart-witte keuzes voor mezelf, anders vind ik het ingewikkeld worden om te begrijpen wie ik ben.”

Van wie houdt u het meest?
“Mijn vriend.”

Aan wie ergert u zich?
“Mensen die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Dat bijvoorbeeld Shell te weinig belasting betaalt in Nederland, vind ik onbegrijpelijk. Alsof ze het zich niet kunnen permitteren.”

Waar schaamt u zich voor?
“Ik eet al meer dan twintig jaar geen vlees, maar laatst las ik in een krantenartikel dat kaas net zo slecht is voor het milieu. Ik houd enorm van kaas en kan me geen leven zonder voorstellen, hooguit een week. Daar kan ik me erg voor schamen.”

Wat is uw grootste ondeugd?
“Gierigheid.”

Welke eigenschap waardeert u in een man?
“Humor en intelligentie.”

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?
“Humor en zelfrelativering. En ik vind het belangrijk dat een vrouw weet wat ze wil.”

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?
“Ik heb twaalf jaar geleden met iemand uit de filmwereld samengewerkt die me op een avond zomaar probeerde te zoenen. Ik dacht hem te kunnen vertrouwen. Ik wil hem nooit meer tegenkomen en heb nul respect voor hem. Al gun ik hem wel dat-ie een ander mens is geworden.”

Hoe is ongeluk te vermijden?
“Niet. Je kunt er wel voor kiezen om ongeluk je leven niet te laten verpesten door stil te staan bij wat wel goed gaat.”

Wat is uw devies?
“Wie goed doet, goed ontmoet.”