Spring naar de content

Kinderpardon: Buma (CDA) houdt negenjarig asielzoekertje voor de gek

De documentaire ‘Terug naar je eige land’ maakt veel los. Het negenjarige asielzoekertje Nemr reisde met BNNVARA naar het Binnenhof en stelde politici de vraag waarom hij weg moet uit Nederland. Dit terwijl hij hier geboren is. Zo werd ook CDA-leider Sybrand Buma geconfronteerd met de gevolgen van het door hem gesteunde kabinetsbeleid. Maar Buma gaf voor de draaiende camera niet thuis en verwees wel heel makkelijk naar de rechter, die de uitzetting geoorloofd vindt. Tijd voor een lesje staatsrecht.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Ton F. van Dijk

Zo is een van de belangrijkste taken van Kamerlid Buma het maken van wetten. Als gekozen volksvertegenwoordiger bepaalt hij samen met een meerderheid van de Tweede Kamer aan welke regels we ons moeten houden. In theorie vormen de regels die Buma op deze wijze maakt een reflectie van in de samenleving gedragen waarden en normen.

De wetten die Sybrand Buma op democratische wijze tot stand brengt gelden voor iedereen. Als burgers zich niet aan de regels houden worden ze door de overheid op hun vingers getikt. Voor dat doel hebben we onafhankelijke rechtspraak. Uiteindelijk beslissen rechters, zonder dat Buma daar enige invloed op heeft, of de wetten, zoals die door Buma zijn bedacht van toepassing zijn op concrete gevallen.

Belangrijk hierbij is dat rechters de wetten van Buma als ‘hard’ uitgangspunt hanteren voor de rechtspraak in ons land. Het is nadrukkelijk niet zo, dat rechters zelf wetten bedenken, al is er wel ruimte voor interpretatie door rechters.

Scheiding der machten

Bottomline: In Nederland is er sprake van een scheiding der machten. We hebben aan de ene kant volksvertegenwoordigers als Sybrand Buma, die wetten maken en aan de andere kant rechters die erop toezien dat die wetten worden nageleefd. Simpel.

Grote vraag na het zien van de documentaire van BNNVARA-programmamaker Tim Hofman over het kinderpardon (400 ‘Nederlandse’ kinderen dreigen te worden uitgezet naar hun ‘land van herkomst’) is of Sybrand Buma van de hierboven geschetste verhouding tussen wetgevende macht en rechterlijke macht op de hoogte is. De leider van een van de grootste regeringsfracties wekte in het programma van BNNVARA in ieder geval de indruk dat hij weinig begrijpt van ons staatsrecht.

Tim Hofman toog naar het Binnenhof met de negenjarige Nemr, een asielzoekertje uit Irak. Nou ja, in dat land is hij nog nooit geweest. Het jongetje is in Nederland geboren en dreigt nu te worden uitgezet. Het goedgebekte en sympathiek ogende Nederlandse jochie ging samen met de nietsontziende Hofman verhaal halen bij politici in Den Haag, die de wet hebben gemaakt op basis waarvan Nemr nu dient terug te keren naar zijn ‘thuisland’.

Het is natuurlijk heel vervelend als je – zoals Sybrand Buma – voor een draaiende televisiecamera wordt geconfronteerd met een niet van echt te onderscheiden Nederlands kind, dat op grond van een wet waarvoor jij als volksvertegenwoordiger verantwoordelijk bent, terug moet naar een land waar hij nog nooit is geweest.

Het woord ‘terug’ is dan ook volledig misplaatst in dit schrijnende geval, maar zo staat het nu eenmaal in de wet die Buma als wetgevend Kamerlid voor zijn rekening neemt.

Samen met Tim Hofman slaagde Nemr erin om in de buurt te komen van de patatbalie op het Binnenhof. The place to be als je Kamerleden een microfoon onder hun neus wilt duwen om kritische vragen te stellen. Je zou verwachten dat Buma, in zijn rol van (mede)wetgever ondubbelzinnig verantwoordelijkheid neemt voor een wet die in de praktijk zo uitwerkt, dat hier geboren kinderen na negen jaar worden uitgezet. Maar dat deed hij niet.

Naar een ander loket

Sybrand Buma verwees het jochie naar naar een ander loket, in dit geval de rechter, die zich in zijn zaak heeft uitgesproken. Die heeft bepaald dat Nemr (op grond van de wet!) niet in Nederland kan blijven en daar kan Sybrand Buma – naar eigen zeggen – helemaal niets aan doen, zo legde hij bijna vaderlijk uit voor het oog van de camera.

Geen woord over zijn eigen rol als wetgever. Geen woord over de scheiding der machten die ervoor zorgt dat een rechter zich slechts mag uitspreken binnen het kader van de wetten die de CDA-politicus zélf ondersteunt. Sybrand Buma is dringend toe aan een lesje staatsrecht.

Of hij weet wel beter en houdt een jongetje van negen met existentiële vragen over zijn toekomst voor de gek door zich te laf verschuilen achter almachtige rechters. Dat kan ook natuurlijk.