‘Haal je me op, als mijn tijd gekomen is?’
Geert Timmers (1955), beter bekend onder zijn artiestennaam Bob Fosko, was voorman van rockband De Raggende Manne. Hij overleed op 28 februari. Frédérique Spigt schrijft hem een brief.
Lieve Geert,
Lieve Bob Fosko,
Toen ik jou ontmoette, zaten we naast elkaar in De Oosterpoort te luisteren naar drie arrogante dj’s. Zij zouden uitleggen waarom je als artiest wel of juist niet gedraaid werd op de radio. Jij wilde me in bescherming nemen, maar ik greep de microfoon en zei dat hun gedrag onbeschoft was. Zo kreeg ik een staande ovatie.
Niet lang daarna schreef jij, geïnspireerd als altijd: “Zal ik jou eens lekker in je bek schijten.”
En ik werd nooit meer gedraaid op 3FM.
Vanaf die dag beschouwde ik jou als een vriend. In een stuk van de Toneelmakerij werd jij mijn toneelechtgenoot. Wat was het heerlijk om met je te bekvechten of veilig in jouw armen te vallen. We deden mee aan diverse concerten of bedachten tv-programma’s.
Het laatste wat we samen deden was jouw Raggende Manne-tournee, waarin jij gesteund werd door diverse zangers, omdat het zingen zwaarder werd door de kanker. Ik mocht enkele keren wonderschone Hectische Jazz-Punk brengen onder jouw bezielende leiding.
Zoals maar al te vaak voorkomt kwam je steeds vaker in de kranten en op tv, dat krijg je in Nederland, als je opgegeven bent. (Ik denk dat jij het zou waarderen dat ik dat nog even noem.)
Maar de interviews en gesprekken bliezen mij van m’n stoel. In Trouw stond: “Ik heb een veel te positief leven gehad om te eindigen in een tranendal.”
Omringd door vrienden en familie ‘vierden’ we jouw afscheid. Ik mocht je nog een keer toespreken:
Geert, hoe jij die Pierlala op z’n falie hebt gegeven
hoe jij dat deed, met Magere Hein
kom zitten zei je, neem een glas
ik schenk een mooie rode wijn
je pakte je accordeon, Hein deinsde daarvoor terug
geen muziek riep hij, en zwaaide met zijn zeis
maar jij speelde heel geraffineerd de sterren uit de lucht
en bracht zijn klokkie van de wijs
hoe jij zong en speelde, elke rust en elke noot
was een opgestoken fuck-you-vinger naar de harteloze dood de tijd stond stil en de magere griezel heeft het nooit geweten terwijl jij onbevreesd jouw oeuvre speelde
heb jij zijn onverbiddelijke bek volledig vol gescheten.
Geert, ik hoop op een mini-beetje van jouw kracht als ik afscheid moet nemen van het leven. Ik bewonderde je, en velen met mij. Haal je me op, als mijn tijd gekomen is? Tot ziens vriend.
Frédérique
Frédérique Spigt is zangeres en actrice.