‘De laatste keer dat ik met je te maken had, lag ik in bed’
Coen Flink (1932) was acteur. Hij overleed op 29 juni. Porgy Franssen schrijft hem een brief.
Beste Coen,
Sorry dat ik nu pas wat van me laat horen. Ten tijden van je begrafenis was ik ergens in Zuid-Frankrijk en toen ik van je dood vernam, bevond jij je al goed en wel aan gene zijde.
Nu ik begrijp dat heel misschien jij, maar vooral anderen deze brief zullen lezen, zal ik enigszins op mijn woorden moeten letten. Indien mij om een dagboekaantekening was gevraagd, zouden hier ongetwijfeld andere woorden hebben gestaan. Dat dagboek heb je nog te goed.
Ooit heb ik je gezegd dat ik me verwant voelde met jou. Ik begreep dat je een van Nederlands grootste acteurs moet zijn geweest; dat jouw Hamlet de ultieme vertolking van die rol was, zoals je die maar één keer in een eeuw te zien kreeg. Ik heb je helaas niet in die rol gezien en daar heb ik me maar bij neergelegd. Callas heb ik ook nooit zien zingen en van Houdini moet je ook maar alles geloven.
Ik vermoedde dat je het theatervak kon haten; goeie acteurs mogen dat ook, maar eigenlijk weet ik niet waarom je er op een gegeven moment mee gestopt bent. Waarom durfde ik je dat niet te vragen? Maar waarom zou ik me vermoeien met uit te leggen wat die verwantschap inhoudt. Laat het genoeg zijn je te melden dat het nu eenmaal zo was — dat ik mezelf in jou meende te herkennen.
En toen kwam zomaar ineens die film Bij nader inzien. Of ik maar de jonge uitgave van Coen Flink wilde spelen! Dat kon geen toeval zijn.
De laatste keer dat ik met je te maken had, lag ik in bed. Jij bezocht me en probeerde me op andere gedachten te brengen. Ik was niet ziek of depressief; ik was een Prins en jij een Commissaris. Het was wederom tijdens de opnamen van een film. Ik heb je daar nog excuses aangeboden voor iets dat een interviewer mij over jou had laten zeggen. Die excuses waren indirect al gemaakt door een door mij ingezonden brief in HP/De Tijd, maar ja, wie leest die brieven nou, dacht ik.
Je had maar drie woorden nodig en alles was weer goed… Ach, wat bazel ik. Niet dat ik verwacht in de hemel te komen, maar als ik straks dood ben, kom dan even wat niveautjes lager en laat mij die Hamlet nog even zien. (Dan doe ik een stukje Petomaan.)
Tot spoedig.
Porgy Franssen