‘In jouw strottenhoofd zat meer Texas dan in het hele electoraat van vader en zoon Bush samen’
De Amerikaanse Tex-Mex-zanger Doug Sahm (1941) overleed op 18 november. Jan Donkers is schrijver en schrijft hem een brief.
Doug, old buddy,
Wherever you are…
Je zult het niet geloven: de vlaggen hingen halfstok, overal in Texas! Wow! Overal in Texas, op de dag dat je overlijden bekend werd. Zelfs George Bush Jr. schijnt overwogen te hebben je begrafenis bij te wonen, maar zijn adviseurs waren tegen. Nog meer associatie met the wild side; het zou wel eens fataal voor zijn presidentiële ambities kunnen zijn. Misschien had hij dan wel moeten uitleggen dat hij de laatste 25 jaar niet meer naar je muziek had geluisterd…
Maar vind je het niet mooi dit te horen? Nee hè. Want, zonder rancuneus te worden, je voelde je wel wat miskend de laatste jaren. Steeds weer nieuwe stijlen, nieuwe sterren, nieuwe rages. En jij bleef dezelfde; een langharige cowboy die blues zong. Je muziek was nog even goed als vroeger, maar was er nog wel iemand buiten Texas die zich dat realiseerde?
Als er iemand recht had op de benaming Mr. Texas, dan was jij het. In jouw strottenhoofd zat meer Texas dan in het hele electoraat van vader en zoon Bush samen. Ik was zelden gelukkiger in mijn leven dan tijdens die marathon-optredens van je. Hier of in Texas, wanneer je moeiteloos crosste van Lefty Frizzell naar T Bone Walker, van Guitar Slim via Sarah Vaughan naar je eigen back-catalog. Zelfs als je al spelend je ogen niet van de TV kon houden (Hole in the Wall in Austin, oktober 1986, de Mets tegen de Astros, 7-4 na zestien, ja zestien innings!), kon niemand zeggen dat je minder dan honderd procent gaf.
Het spijt me dat ik de laatste keren toen je in Amsterdam was, niet mee wilde naar de Bulldog. Het spijt me dat we onze tekst voor je volgende single Hey babe, what’re you doing with that turkey? nooit hebben kunnen afmaken. Het spijt me dat ik die laatste keren ook af en toe wel een kwartiertje miste van je vrij-geassocieerde monologen. Je ging zo snel, altijd al. Daarom begrijp ik ook die mensen niet die vinden dat je zo jong gestorven bent. Achtenvijftig? Jong? Doug Sahm heeft minstens twee eeuwen geleefd en muziek gemaakt voor nog een heel millennium.
Jan Donkers