‘Peer, jij was het vleesgeworden absurdisme’
Peer Mascini (23 maart 1941) was acteur. Hij overleed op 15 mei. Dick Hauser, regisseur en scenarioschrijver, schrijft hem een brief.
Hi Peer,
Je schopte tegen de doodskist van Ralph. Jouw grote, ongrijpbare vriend. Partner in crime. Je schopte tegen de kist. Niet heel hard, maar toch. Jij, de gecultiveerde onhandige, gaf een handig gecontroleerd schopje. Gespeelde woede met een ondertoon van liefde. Dat is wat ik zag. Waar een ander ineenkrimpt van de podiumvrees, stond jij op. Nooit verlegen om een vondst. Nooit verlegen om aandacht. Kwaliteit interesseerde jou geen ruk. Script, personages? Niets mee te maken.
Wat is absurdisme? Jij was het vleesgeworden absurdisme. Hoe jij met ongerichte maaiende armen Wild Thing van The Troggs kon zingen, terwijl jij overduidelijk een jazzcat was. Hoe jij in het zeilbootje van Jim in opdracht – ‘vasthouden hè, belangrijk’ – urenlang zeer geconcentreerd een onzinnig los stuk touw vasthield. Ontregelen, al dan niet in opdracht, zit in jouw aard. Doorassociëren tot iedereen omvalt. Gelul. Een hele hoop gelul. Zijpaden, heel goed in zijpaden. Daartussen altijd een paar briljante zinnen. Onbegrijpelijk begrijpelijk. En dan natuurlijk jouw kop. Jij sprak zelf nooit over een hoofd, altijd een kop. Jouw kop met dat specifieke haar. Daar had een beeldhouwer zijn best op gedaan. En uit die kop kwam een stem uit duizenden te herkennen. Van Handke tot Bommetje. Van De Ghelderode tot Van Gogh. Maar we gaan ons natuurlijk niet aan de tekst houden. Zoek maar een goede take.
Jouw begrafenis was een intieme, strak geregisseerde voorstelling met programmablad en al. Ruim twee uur. Groot contrast met de in een halfuur gepropte, half geïmproviseerde gemeentebegrafenis van Ralphieboy. Ik tel ze toch ongemerkt bij elkaar op. Theater op hemels niveau. Absurdisme bestaat. Hauser Orkater bestaat. Dzjatsh bestaat. Jij daarboven in die vuilnisbak van Beckett. Af en toe de deksel omhoog. En maar ratelen. Maar dan vertraagd. Dat is wat ik nu zie.
Dick
In de serie Hemelpost schrijven achterblijvers een brief aan prominente overledenen.