En de winnaars zijn: Max en Dafne én Phillip Cocu
Exclusief voor HP/De Tijd maakt Mark van den Heuvel de onofficiële lijst die alle andere lijsten overbodig maakt. Wie worden de Sportman, Sportvrouw, Sportploeg en coach van het jaar? Voor de officiële sportverkiezing waren de nominaties immers twijfelachtig.
We beginnen met de Sportman van het Jaar:
1. Max Verstappen
Het juryrapport spreekt in overtreffende trap over het debuutseizoen van Max Verstappen. Zijn impact was immens. De prestaties die Verstappen op jonge leeftijd heeft neergezet laten zich vergelijken met die van de allergrootste coureurs. Zijn ontwikkeling kan alleen maar gekenschetst worden als stormachtig, met een twaalfde plaats in het persoonlijke rennersklassement als direct gevolg. De jury looft in haar rapport ook de inbreng van vader Jos Verstappen, zowel in race-technisch als pedagogisch opzicht had Max zich geen betere leermeester kunnen wensen. Tegelijk spreekt de jury de hoop uit dat Verstappen senior komend seizoen een stapje terug zal doen. ‘Want als iemand heeft bewezen op eigen benen te kunnen staan, dan is het Max Verstappen.’
2. Tom Dumoulin
Het is volgens de jury een prettige ontwikkeling dat steeds meer Nederlandse wielrenners zich tonen als de weg omhoog loopt. Geesink, Mollema, Kelderman, Kruiswijk, Poels, ze kunnen allemaal met de besten mee in het hooggebergte, maar de manier waarop Tom Dumoulin zich manifesteerde in de Ronde van Spanje gaf de Nederlandse wielerliefhebber nieuwe hoop. Nieuw perspectief ook, een Nederlandse winnaar van een grote ronde behoort nog altijd tot de mogelijkheden. De druk op Dumoulin zal in 2016 alleen maar toenemen, dat ook. Want kan hij zijn Spaanse kunststukje straks herhalen in Frankrijk, in de grootste ronde van allemaal? Die vraag zal hem vanaf nu keer op keer gesteld gaan worden. De jury denkt dat het zomaar kan.
3. Michael van Gerwen
Uit het juryrapport: ‘Wat Van Gerwen presteert grenst aan het onwaarschijnlijke. Met zijn onnavolgbare stijl en constante presteren was hij in 2015 een sieraad voor de Nederlandse sport’. Ja maar, horen we die andere jury tegensputteren – de jury die shorttracker Sjinkie Knegt, BMX’er Niek Kimmann en Springruiter Jeroen Dubbeldam nomineerde – darten is toch niks meer dan een uit de hand gelopen kroegspelletje, dat heeft toch niks met sport te maken? Ammehoela, zeggen wij dan. Dat was vroeger misschien het geval, toen er nog gedronken werd op het podium, maar dat is allang niet meer zo. Bovendien hoef je geen bodybuilder te zijn om pijltjes te kunnen werpen. Veel belangrijker is het arendsoog van Michael van Gerwen, de absolute master of the game.
Dan de Sportvrouw van het Jaar:
1. Dafne Schippers
Uit respect voor alle andere vrouwen besloot de jury vorige week geen tegenkandidaten te nomineren. Dafne Schippers stak met haar prestaties – de gouden WK-race op de 200 meer en een tweede plaats op de 100 meter – ver boven de rest van het veld uit. Paralellen tussen Max Verstappen en Dafne Schippers zijn er ook. Met open mond keken we naar hun wedstrijden. Zij maakten furore in grote A-sporten, waar we nog nooit furore in maakten – Fanny Blankers Koen daargelaten, maar dat was in een ver, verleden. En Dafne wordt natuurlijk niet voor niks ‘de nieuwe Fanny’ genoemd, 67 jaar na dato. Door de prestaties van Schippers, zo schrijft de jury jubelend, kijkt Nederland reikhalzend uit naar de Olympische Spelen komende zomer in Brazilië.
Vervolgens de Coach van het Jaar:
1. Phillip Cocu
Een nominatie die op de valreep werd vergeven. Vijf jaar lang beet Frank de Boer zijn kiezen erop stuk: overwinteren in de Champions League. Phillip Cocu toonde aan dat het wel degelijk mogelijk is. Hij leidde PSV naar het kampioenschap, met een voorsprong van zeventien punten op naaste concurrent Ajax én kwalificeerde zich recent voor de knock-outfase in de Champions League, door het favoriete Manchester United van Louis van Gaal achter zich te laten. Het immer bescheiden meesterbrein Cocu speelde daarin een cruciale rol, zo wenst de jury in haar rapport te onderstrepen.
En tot slot de Ploeg van het Jaar:
1. PSV
De jury roemt de club uit Eindhoven om haar uitgebalanceerde selectie. Het aankoopbeleid van PSV is buitengewoon succesvol gebleken, gezien de dragende rol van spelers als Moreno, Bruma, Guardado en Luuk de Jong. Daarnaast wordt de toekomst nooit uit het oog verloren door de clubleiding in Eindhoven, zo schrijft de jury. Van spelers als Zoet, Pröpper, Pereiro, Hendrix en de revaliderende Jetro Willems kan PSV nog jaren plezier beleven. Talent en routine, voorzichtig aan elkaar geborduurd door trainer Phillip Cocu. En minstens net zo belangrijk is de inbreng van de directie (Toon Gerbrands en Marcel Brands) geweest, zo luidt het finale oordeel.
Iedere maand ontleedt Mark van den Heuvel voor HP/De Tijd een sport.