Spring naar de content
bron: anp

De stelling: ‘Elektronische muziekproducers zijn de componisten van de moderne tijd’

Oudere generaties classificeren dancemuziek – en alle subgenres die daaronder vallen – vaak als monotone herrie. Toch reist een grote schare liefhebbers ieder najaar af naar Amsterdam om tijdens ADE van de meest uiteenlopende elektronische klanken te genieten. Zijn de makers hiervan te vergelijken met klassieke componisten?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Jan Pieter Jansen

Ja

Victor van de Ven, dj, cultuurwetenschapper en docent aan de Amsterdam Electronic Music Academy van het Conservatorium van Amsterdam

Waarom bent u het eens met deze stelling?

“Elektronische producers werken eveneens geheel zelfstandig: ze maken muziek en voeren hun eindproduct op als dj. De technische basis is relatief makkelijk, maar een wezenlijke danceplaat maken niet. In tegenstelling tot klassieke componisten, die het met een aantal kerninstrumenten moesten doen, biedt een computer als instrument eindeloos veel mogelijkheden. De juiste geluiden op een mooie en originele manier samenvoegen is ontzettend lastig. Anders dan bij klassiek schuilt de kern van goede dancemuziek wel in de eenvoud.”

En qua beleving?

“Dance is een veel democratischere vorm van muziek, die gericht is op interactie met het publiek. In het Concertgebouw zit iedereen braaf op zijn stoel te luisteren. Op ADE kom je overal kolkende menigtes tegen die opgaan in de muziek. Die kracht spreekt een breder publiek aan, maar gaat veel verder dan plat vermaak.”

Wie is wat u betreft de Mozart van de dancemuziek?

“Daft Punk is op zoveel vlakken vernieuwend geweest. Het duo heeft enorm bijgedragen aan de ontwikkeling van dance. Hun platen zijn tijdloos. Ook heb ik een zwak voor de clubscene, waar meer ruimte is voor experiment. Dan denk ik aan iemand als Ricardo Villalobos, een intuïtieve en grillige producer. Hij maakt op een vernieuwende manier muziek en neemt zijn publiek als dj mee op een magische muzikale reis.”

Nee

Tom ter Bogt, emeritus hoogleraar populaire muziek en jeugdcultuur aan de Universiteit Utrecht

Waarom bent u het oneens met deze stelling?

“Dance is slechts een van de genres die de plaats van klassieke muziek in de maatschappij hebben overgenomen. Al deze muzieksoorten zijn veel populairder dan klassiek ooit was. Meedoen met muziek, bijvoorbeeld door te zingen of dansen, maakt muziek aantrekkelijk. Klassiek is in dat opzicht lastiger te waarderen, en dus altijd een beetje elitair gebleven. Dit is een van de belangrijke verschillen die dance samen met hiphop al een jaar of twintig verreweg de populairste muzieksoort wereldwijd maakt.”

En qua muzikaal talent?

“Niet iedereen kan zomaar dj of producer worden. Je moet zeker muzikaal talent hebben. Iets in de klassieke traditie maken vergt echter langdurige en intensieve scholing. De complexiteit van een symfonie van Beethoven of Mahler is onvergelijkbaar veel groter dan die van een modaal stukje dancemuziek.”

Hoe is het gesteld met de interesse van jongeren in klassieke muziek?

“Vijf tot acht procent van de adolescenten vindt klassieke muziek interessant − een belangstelling die veelal wordt aangewakkerd door ouders. Een heropleving van het klassieke genre zie ik niet gebeuren. Alleen al de economische factor maakt de muzieksoort ontoegankelijk. Een orkest bij elkaar krijgen is ontzettend duur. Dance heeft wat dat betreft meer kans op een langer leven. Ik voorzie ook geen enorme dips qua populariteit. Dansen is gewoon te leuk.”

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.