Heel Nederland wist dat prins Bernard nazi was, alleen Groep Timmermans, D66 en de PvdD niet
De onnozelheid van politici die verbijsterd reageren op het nazi-verleden van prins Bernhard is stuitend, schrijft Arthur van Amerongen. ‘Hopelijk is dit eindelijk de totale deconfiture van ZKHPB.’
En het kan altijd nóg dommer in de Tweede Kamer, want wat las ik tot mijn verbijstering in het Algemeen Dagblad?
“Woensdag riepen Kamerleden van D66, SP, Partij voor de Dieren en GroenLinks-PvdA Rutte op een onderzoek in te stellen. Ze reageerden op de bekendmaking van historicus Flip Maarschalkerweerd die in het archief van prins Bernhard diens lidmaatschapskaart van de NSDAP, de partij van Adolf Hitler, heeft gevonden. De Joodse gemeenschap en het Prins Bernhard Cultuurfonds reageren verbijsterd. De Rijksvoorlichtingsdienst bevestigt het bestaan van de kaart. Demissionair premier Mark Rutte is niet van plan een onderzoek te laten instellen naar het nazi-verleden van prins Bernhard. Hij legt een dringend verzoek van een deel van de Tweede Kamer en belangenorganisaties naast zich neer.”
Mijn gewaardeerde en attente collega P. Stift verwees in een twiet naar een oude preek van mij in HP/De Tijd: ‘Als je het NSDAP-nummer (2583009) van Prins Bernhard googlet, krijg je deze heerlijke @DonArturito, uit 2016.’
In deze preek citeer ik Neêrlands meest betrouwbare Oranjoloog: René Zwaap. Toen René nog redacteur was van De Groene Amsterdammer, belde prins Bernhard iedere week naar onze hoofdredacteur Martin van Amerongen om te vragen waarom ‘die vreselijke Zwaap’ nog steeds in het colofon stond. René publiceerde in De Groene, als eerste in Nederland, de beruchte foto van het huwelijksfeest van Juliana en Bernhard, waar de hooggeëerde gasten collectief de Hitlergroet brachten terwijl het Horst Wessel-lied schalde door de Haagse Schouwburg. Direct daarna werd Martin van Amerongen ten paleize ontboden. ‘Als je niets meer van me hoort, bel dan de politie en laat ze kijken in de kerker van Soestdijk’, zei hij voor zijn vertrek tegen ons. Eenmaal bij Bernhard vroeg deze: ‘Wat heeft u eigenlijk tegen mij?’ Martin antwoordde: ‘Tegen u persoonlijk niets, Koninklijke Hoogheid, maar de historische waarheid dient te worden verteld.’
Van Amerongen verliet het ondermaanse al roze champagne drinkend, door een rietje. Die fles had hij gekregen van ZKHPB, die was gek op dat spul. Op Martins graf lag na de teraardebestelling een fraaie krans van onze stoute Prins. Dat dan weer wel.
Zwaap verkondigde al sinds mensenheugenis in De Groene en in het legendarische programma Appeltjes van Oranje Bernhards deelname aan het nationaal-socialistische verenigingsleven (NSDAP, SA én SS), en was met Willem Oltmans de drijvende kracht achter De Grote Interprovinciale Oranje-Quiz van Rob Muntz, die de VPRO nooit heeft durven uitzenden, onder meer vanwege de vraag: wat was het lidnummer van de prins was bij de nazipartij? Nou, dat wist Zwaap dus al een eeuwigheid: nummer 2583009.
Nederland bleek nog niet rijp voor een president, want ondanks de tomeloze inzet van Rob Muntz en mijn persoontje als lijstduwers van de Partij voor de Republiek harkte deze sympathieke Gideonsbende slechts 241 stemmen bij elkaar.
Even een korte doch relevante anekdote tussendoor om de spanning op te bouwen: René belde mij in januari 2021 op en zei: ik ben voorzitter van de Partij voor de Republiek en we doen mee aan de Tweede Kamerverkiezingen in maart. Jij en Rob Muntz worden lijstduwers!
Het doel van Zwaaps PvdR was tot een Republikeins Akkoord te komen. De koning doet vrijwillig afstand van de troon, net als de rest van de familie. Het koningschap valt dan grondwettelijk in handen van de Raad van State, die de Staten-Generaal adviseert de Republiek uit te roepen. De miljarden verkregen uit het koningschap worden transparant verdeeld door het Nationaal Vereffeningsfonds en geïnvesteerd in onderwijs, schuldhulpverlening voor slachtoffers van het coronavirus én herstelbetalingen voor de slavernij en koloniale uitbuiting, waarin het Huis van Oranje-Nassau vijf eeuwen een voortrekkersrol vervulde.
Perfect plan toch! De timing van Zwaap was perfect. De populariteit van het koningshuis was op een historisch dieptepunt aangeland door de strapatsen van Willie en Maxi, de hebzucht van huisjesmelker Prins Bril en het eeuwige financiële gekonkelfoes van een van de rijkste families ter wereld. Maar Nederland bleek nog niet rijp voor een president, want ondanks de tomeloze inzet van Rob Muntz en mijn persoontje als lijstduwers van de Partij voor de Republiek harkte deze sympathieke Gideonsbende slechts 241 stemmen bij elkaar. Tot zover het nut van het Bekende Nederlanderschap. In de kieskring Friesland – van oudsher immuun voor hermelijnkoorts – behaalde de partij van René Zwaap overigens maar liefst 101 stemmen, met een speciale vermelding voor de 12 stemmen in Tytsjerksteradiel. De 137 stemmen in de kieskring Amsterdam kwamen uit de cercle rond café De Pels (hoi Paul Damen!), een traditioneel anti-royalistisch bolwerk, en de meeste Partij van de Republiek-angehauchte stamgasten hadden nog met rookbommen gesmeten tijdens het huwelijk van prinses Beatrix en Claus von Amsberg. De PvdR zou eigenlijk 242 stemmen hebben gekregen maar Muntz nam zijn stembiljet én het gratis potlood mee naar huis. Daar hangen die fraaie trofeeën nu op zijn toilet te pronken.
Zwaap tegen mij destijds in het interview voor HP/De Tijd:
“In wezen regeert Bernhard over zijn graf heen. Als je toch eens had kunnen zien hoe Mark Rutte zich in de Tweede Kamer in alle bochten stond te wringen om die geheime belastingdeal die Bernhard begin jaren 70 bij het kabinet heeft afgedwongen uit de wind te houden… Het was te gênant voor woorden. Bernhard heeft de politici van Nederland nog altijd stevig onder de duim. En de journalistiek even goed. NRC Handelsblad heeft nu alweer drie keer uit eigen beweging een verhaal gerectificeerd waarin stond dat Bernhard ooit steekpenningen ontving van Lockheed. Kan niet bewezen worden, zeggen ze dan. Hoe krijg je het voor elkaar? Ik bedoel, Bernhard moest van Den Uyl zelfs belasting betalen over het ontvangen smeergeld! Hoe gedienstig kun je zijn als perslakei?”
“Dat Bernhard zo’n ongelofelijke machtspositie kon opbouwen in Nederland dat hij werkelijk overal mee wegkwam is een brevet van onvermogen voor zowel het Nederlandse openbaar bestuur als van de vaderlandse media”, vervolgde Zwaap. “Direct na de oorlog zette hij het ministerie van Buitenlandse Zaken in om hem van de ledenlijst van de NSDAP te schrappen. In 1948 liet hij datzelfde BZ opdraven om een aflevering van het West-Duitse weekblad Der Spiegel uit de roulatie te halen omdat daarin zijn lidmaatschap van de Reiter SS stond gememoreerd. Overigens zat Bernhard is dezelfde bereden afdeling van Hitlers elitekorps te paard als Wernher von Braun, de rakettengeleerde, en Hans Kammler, die de gaskamers van Auschwitz heeft laten bouwen. Ons ministerie van BZ zorgde er overigens ook voor dat Bernhard als enige ex-nazi geld ontving uit een Wiedergutmachungsfonds voor nota bene oorlogsgedupeerden! Omgekeerd was Den Haag weer zeer in de nopjes met het lumineuze prinselijke idee om veroordeelde Nederlandse vrijwilligers van de Waffen SS naar de Oost te sturen om Soekarno mores te leren. Intussen stond een hele linie wetenschappelijke pluimstrijkers onder leiding van wijlen Cees Fasseur maar al te graag klaar om ieder smetje van het prinselijke blazoen te verwijderen… Ach, laten we zeggen: ieder land krijgt de prins die het verdient.”
De onnozelheid van de politici die verbijsterd reageerden op het nazi-verleden van ZKHPH is stuitend, want het is het best bewaarde publieke geheim van Nederland. Die Tweede Kamerleden hebben zeker nooit de prachtige beeldroman Agent Orange 1. De oorlogsjaren van Prins Bernhard van Erik Varekamp uit 2004 gelezen. We kijken even naar wat plaatjes.
Enfin, hopelijk is dit eindelijk de totale deconfiture van ZKHPB, die bij leven door heel Nederland werd gevierd als een vrolijke belhamel, een heerlijke deugniet, een playboy in de polder die het prinsheerlijke leven leidde dat iedere Nederlandse man in het diepst van zijn gedachten graag had willen leven, ware hij niet een treurige meelzak die zich iedere dag weer met de pest in zijn lijf en een plastic zakje kleffe boterhammen met zweetkaas in zijn aktetas naar zijn droefgeestige kantoortuin moet slepen voor de aanbetaling van de hypotheek van zijn nog droefgeestigere nieuwbouwwoning in een suïcidale slaapwijk van een middelgrote gemeente.
Leve de republiek!
En een vrolijke afsluiter van Jiskefet, over Prins Bernhard en de panda.
Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.