Herman Brusselmans: ‘Ik zie mijn ouders elke dag’
Herman Brusselmans (65) is schrijver. In september verschijnt zijn nieuwe roman Het huwelijk van Jan en Sofie.
Welke zomer staat in uw geheugen gegrift?
“Op 6 juli 1992 kreeg ik het nieuws dat mijn moeder overleden was. Er zijn natuurlijk ook veel mooie zomers die ik me kan herinneren, maar dit is de eerste zomer die me te binnen schiet. Mijn moeder overleed hartje zomer, maar ik heb zelf altijd gehoopt dat ik in de winter zou overlijden. Ik ben net verhuisd naar een dorp, maar ik heb vele jaren in het centrum van Gent gewoond, in een straat vol terrassen. Stel dat je overlijdt in de zomer, dacht ik, dan moet je stoffelijk overschot door al die drinkende en pret makende mensen heen getild worden. Dat leek me vreselijk.”
Wat herinnert u zich nog van de dag dat uw moeder overleed?
“Dat ik telefoon kreeg. Ik lag in mijn bed, ik was toen zwaar aan de booze, en ik had alweer de nacht doorgehaald in mijn stamcafé. Om half twee kreeg ik telefoon dat mijn moeder overleden was. Ze was ziek, maar niet zo ziek dat ik rekening had gehouden met haar overlijden. Ze was nierpatiënt en is tijdens een nierdialyse overleden aan een hartstilstand. Ze is om half twaalf gestorven. Ik herinner me dat ik die dag om half twaalf wakker werd. Ik had twee van die luikjes aan mijn venster en die begonnen te klapperen. Heel luid te klapperen. Er was geen wind, er reden geen zware vrachtauto’s door de straat, dus het is totaal onverklaarbaar waarom die luikjes zoveel lawaai maakten. Daarom denk ik nog altijd dat mijn moeder op die manier nog even afscheid kwam nemen.”
Mijn moeder overleed hartje zomer, maar ik heb zelf altijd gehoopt dat ik in de winter zou overlijden.
Herdenkt u haar sterfdag?
“Ja, zeker. Ik stuur de familie een bericht en denk aan haar, zoals wel vaker. In ons nieuwe huis staat bij de verschoontafel van de baby pontificaal de trouwfoto van mijn ouders, dus ik zie ze elke dag.”
Gaat u deze zomer nog iets ondernemen?
“Mijn vriendin gaat in juni weer beginnen met werken, dus ik hou zoveel mogelijk dagen vrij om met de kleine bezig te zijn. Roman is nu drie maanden en een week oud, dus op vakantie gaan is moeilijk, maar ik zou toch graag een paar dagen met de motor ergens naartoe gaan. Ik wil weleens samen met Lena op de motor naar Amsterdam en dan verder naar Groningen, bijvoorbeeld. Maar ja, dan moet je natuurlijk wel een geschikt iemand vinden die dagenlang op het kind wil letten. Er is maar één grootouder voor ons kind. Dat is de vader van Lena en die woont in Amsterdam. Verder zijn we afhankelijk van anderen. Dus ja, mocht dat niet lukken, dan blijven we thuis.”
Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.