De beste man heeft zichzelf redelijk succesvol uit ons collectieve geheugen gewist, maar een paar anekdotes zijn hardnekkig.

Een van de fabeltjes die de jonge kandidaat-prinsgemaal Bernhard ons wijsmaakte, was dat hij als enige student in Berlijn in een eigen Maybach reed. Een volstrekt ongelooflijk verhaal, gezien de armlastige situatie van de familie, maar Benno kwam ermee weg. En al helemaal toen zijn moeder Armgard in 1936 voor de verloving met onze Juul haar opwachting maakte in Den Haag in een Maybach Zeppelin, een fantastische auto met een Spohn-carrosserie, de IB-7535. Tot vandaag is niet duidelijk van wie ze die voor de gelegenheid heeft kunnen lenen.

Maybach, het meest prestigieuze Duitse automerk in die tijd, bleef een dingetje voor Benno, voor wie alleen het beste goed genoeg was. Het huwelijkscadeau van Wilhelmina voor het jonge paar was, jawel, een Maybach Zeppelin, cabriolet, die helaas wat te laat geleverd werd voor de spectaculaire huwelijksreis van het paar in gezelschap van een stoet van Bernhards oude vrienden en vriendinnen. 

Dat de man een ziekelijk hebberige kraai was, moet zelfs een blinde in die tijd hebben kunnen zien. Koud getrouwd schafte hij twee dikke Amerikaanse Packards aan, en de beroemde Cord 812, naast de Ford V8 waarmee hij met Juul door Nederland toerde. 

Bernhard hield meer van auto’s dan van zijn vrouw – een kleine aberratie in de genen van onze oosterburen, lijkt het soms, want nog steeds is een Duits tweedehandsje de betere keuze op Autoscout.

Bernhard en auto’s is een ongoing story, waar boeken over geschreven zijn. Zo reed hij kort na de oorlog in de Mercedes-Benz 540 K van de wapenfabrikant Alfred Krupp, die zijn vrienden in Essen gestolen hadden. Op 5 mei reed hij voor een fotomomentje in de Mercedes-Benz van Seyss-Inquart naar een reprise van de capitulatie in Wageningen, waar hij zich liet opwachten door diezelfde Seyss-Inquart. 

Maar we dwalen af.

Dat prins Bernhard een ziekelijk hebberige kraai was, moet zelfs een blinde in die tijd hebben kunnen zien

Bernhard was dol op zijn Zeppelin. De Zeppelin van de firma Maybach, genoemd naar de zeppelin, het luchtschip dat – voorzien van Maybach-motoren – het begin van een nieuw tijdperk inluidde met de spectaculaire non-stopvlucht naar New York, en het daaropvolgende allesverwoestende inferno bij het aanmeren. De firma Maybach die ook de motoren leverde voor zowel de Duitse onderzeeboten als de motoren voor de Tiger II-tanks. De firma was het boegbeeld van wat het Duitse Rijk vermocht, de trots van de natie en de trots van het jongetje dat in de Nederlandse speeltuin mocht komen spelen, mits hij Juliana op de koop toe zou nemen. 

Aan het merk kwam na de oorlog een roemloos einde, maar in 1997 vond de afdeling marketing van Mercedes de tijd rijp om met de naam die ze hadden gekocht mooie sier te maken. Mercedes had de slag gemist met Rolls-Royce en Bentley aan de absolute bovenkant van de markt en dacht dit goed te maken met luxe en lange uitvoeringen van de S-klasse met een wat afwijkende carrosserie. 

Ik weet nog dat ik in de fabriek in Sindelfingen mocht plaatsnemen op de achterbank van een gloednieuwe Maybach – de plek waar staatshoofden en captains of industry zouden gaan zitten – en met een beteuterd gezicht de sigarenaansteker in mijn hand hield. Precies dezelfde lullige kleine plastic sigarenaansteker als in willekeurig welke kleine lullige auto dan ook! En ik dacht: dat wordt nooit wat met Maybach. Het is dan ook nooit wat geworden met Maybach, want wie wil er nu een slap aftreksel van een Rolls, met op de neus dezelfde ster die ook staat op de 200 diesel van Van Geffen die naar de Bredase veemarkt rijdt, en met dezelfde lullige sigarenaansteker waar Van Geffen zijn bolknak niet mee aankrijgt op de Tilburgse Baan?

Maar na die flop met de Maybach 57 en 62 straalt nu gewoon weer de Mercedes-ster op de motorkap van het opnieuw geïntroduceerde merk, dat nu in ieder geval de boekhouders in Sindelfingen doet glunderen. Mercedes plugt het nu als een echt zelfstandig merk, vooral in China. Sinds de introductie in 2015 hebben ze er al 60.000 weggezet. Ze verkopen er nu al meer dan 700 per maand van in China, en dat worden er rap meer als dit voorjaar de Maybach GLS op de Chinese markt verschijnt, de enorme 4×4 die het gaat opnemen tegen de Bentayga van Bentley en de Cullinan van Rolls-Royce.

Het opnieuw geïntroduceerde merk Maybach doet in ieder geval de boekhouders in Sindelfingen glunderen

De kolos is in chroom vervat als een fonkelende kerstboom, met een interieur van lak en leer, een ledverlichtingsshow en een geurtje van de Osmanthus-bloesem als in een bordeel in Shanghai, met een luchtgeveerd onderstel dat de rijbaan aftast en een 560 pk achtcilinder die het bakbeest in minder dan vijf tellen naar de honderd sleurt. Die gaat in China beslist een zonnige toekomst tegemoet.

Alle streven naar vooruitgang dient toegejuicht, maar sommige vooruitgang moet je niet willen. 

Mercedes-Maybach GLS, vanaf €230.000.

Voor wie dit leuk vindt: Frans Vrijaldenhoven, De automobielen van Prins Bernhard, Blassekijn 1997.