‘U maakte goede films nog beter en slechte films de moeite waard’
Ennio Morricone (1928) was filmcomponist. Hij overleed op 6 juli. Filmregisseur en western-liefhebber Martin Koolhoven schrijft hem een brief.
Beste meneer Morricone,
Het voelt toch een beetje vreemd, een brief aan u. Ten eerste leeft u niet meer en geloof ik niet dat u dit vanuit het hiernamaals mee zult krijgen. Ten tweede heb ik u persoonlijk helemaal niet gekend. U en ik weten dan ook allebei dat niet u, maar de lezers van HP/De Tijd het doelwit zijn van deze woorden.
Wat zou ik die lezers mee willen geven? Waar te beginnen?
Er zijn veel mensen die vinden dat filmmuziek in het onderbewuste moet kruipen en een film subtiel ondersteunen. Alsof het een smaakversterker is. Maar bij u was filmmuziek geen zout dat aan een gerecht werd toegevoegd; het was een wezenlijk onderdeel van de maaltijd.
Uw muziek viel op. Ze trad op de voorgrond. Beelden werden op uw muziek bedacht, acteurs liepen in het door u bepaalde ritme, shots werden erdoor in de montage langer aangehouden.
Er werden elpees verkocht met uw muziek en die werden helemaal beluisterd, niet alleen het hoofdthema of het hitje. U gaf de spaghettiwestern een auditieve smoel (en maakte daarmee het parodiëren een makkie voor minder getalenteerden).
U maakte goede films nog beter en slechte films de moeite waard.
De meeste mensen zullen u kennen van Once Upon a Time in the West, The Good, the Bad and the Ugly en de andere films van Sergio Leone, maar u heeft zoveel meer geweldigs gedaan. En niet alleen andere Italiaanse westerns zoals The Great Silence, ook echt heel ander soort films met stilistisch compleet andere muziek. Voor Dario Argento’s The Bird with the Crystal Plumage maakte u een weirde freaky jazz-score en voor John Carpenter (die tot dan toe altijd zijn eigen filmscores maakte) componeerde u de doodenge minimalistische soundtrack van The Thing (waarbij het altijd de vraag is hoe groot de invloed van Carpenter nu echt was).
U werkte zich een slag in de rondte. Soms een dozijn speelfilms per jaar. U was 78 toen u een van uw mooiste soundtracks schreef, die van Giuseppe Tornatores onderschatte La sconosciuta.
Niet u dat u daarna ophield. U bleef maar doorwerken. Tot uw dood op 91-jarige leeftijd.
Volgens de Internet Movie Database heeft u 368 films van scores voorzien. Lange speelfilms dus. Dan hebben we het nog niet over de series, documentaires en korte films.
Het is verootmoedigend.
Dank u wel. Voor uw werklust, maar vooral voor uw talent.
Un abbraccio,
Martin
Martin Koolhoven is filmregisseur.