In 2011 werd in België het boerkaverbod ingevoerd. Sindsdien gaat het super met de moslims in ons land. Hun integratie verloopt voorspoedig. Ze worden niet langer gediscrimineerd op de arbeidsmarkt, hun oosterse namen zijn niet langer een hindernis om een huurwoning te vinden.

Moslims worden niet meer als een plaag voorgesteld op verkiezingsaffiches van extreemrechtse partijen, islamofobie is nagenoeg uitgeroeid. Ze worden niet meer puur op huidskleur geviseerd bij politiecontroles en lopen op luchthavens gezwind door de veiligheidspoortjes. Niet langer wonen ze in getto’s, niet langer kijken ze via satellietschotels naar Arabische zenders, niet langer zijn hun moskeeën broeihaarden van anti-westerse propaganda. Vrije medeburgers zijn het geworden, die hun rechtmatige plaats in onze open maatschappij hebben ingenomen.

Eindelijk heeft Nederland ons lichtend voorbeeld gevolgd. Voor één keer zijn wij het gidsland, voor één keer stond onze overheid als eerste op de barricades ter verdediging van de verlichte Europese waarden. Nu nog kloppen liberale partijvoorzitters zich op de borst omdat ze in 2011 een religieus gewaad hebben verbannen en daarmee de bevrijding van de moslima hebben bewerkstelligd. Nederland staat grootse tijden te wachten.

Sinds ik mijn katholieke jeugdzonden en het bijbehorende schuldgevoel van me heb afgeschud, laat godsdienst me koud. Aanvankelijk sudderde nog wat restwoede in mijn lege ziel. Hoe kan iemand zich katholiek noemen als je weet dat de Heilige Roomse Kerk verantwoordelijk is voor kruistochten, heksenverbrandingen en Jodenvervolgingen? Wie laat zich dopen als je weet dat pausen schuldig zijn aan de verspreiding van hiv in Afrika en bisschoppen maar al te graag doofpotoperaties opzetten om pedofiele priesters te beschermen? Fijn clubje heb je daar, echt moreel hoogstaand.

Voor mij hebben namen als God, Allah, JHWH evenveel werkelijkheidswaarde als Roodkapje, Yoda en Harry Potter.

Tegenwoordig is mijn woede bekoeld. Domheid is van alle tijden; als ik me daarover moet opwinden, rest me slechts een briesend bestaan, doorspekt met hartkwalen. Iedereen die een uurtje of twee nadenkt, weet dat er geen goden bestaan. Voor mij hebben namen als God, Allah, JHWH evenveel werkelijkheidswaarde als Roodkapje, Yoda en Harry Potter. Het liefst zie ik onze maatschappij dan ook zo seculier mogelijk. Als je per se je geloof wil belijden, doe dat dan binnenshuis. Val je medemens niet lastig met je illusies, en probeer vooral geen grondrechten te ontlenen aan mythologisch gezwatel.

Maar zolang me geen dictatoriale macht wordt toegekend, respecteer ik de godsdienstvrijheid die verankerd zit in onze grondwet. Iedereen mag geloven wat ie wil, en iedereen mag daar uiting aan geven, ook in het openbaar.

Zin om jezelf halfnaakt op straat te geselen om zo Christus’ kruisdood te herdenken? Prima. Ga je gang, zolang je nadien het bloed van de plaveien spoelt.

Geen zin om mij een hand te geven omdat je je lichaam liever aan je man voorbehoudt? Geen probleem, er bestaat geen wet die je verplicht om mij aan te raken.

Denk je dat JWHW altijd op je neerkijkt en draag je daarom graag een keppeltje? Mooi, staat je prima.

Ben je een sikh die liever zijn haar niet knipt en zijn hoofd in een tulband wikkelt? Doe gerust, maar je ceremonieel zwaard moet je wel thuislaten.

Puur om racistische kiezers te paaien, wordt een overbodige en onwerkbare symboolwet gestemd.

Een open maatschappij laat zijn burgers vrij in de keuze van de kledingdracht, zelfs als iemand zich volledig wil bedekken. Dat kan je vernederend vinden, maar als we iedereen die zichzelf op straat vestimentair vernedert moeten bestraffen, zullen de steden snel leeglopen – de doorsnee mens staat niet bekend om zijn modegevoeligheid. Hoe graag ik het ook zou willen, lelijkheid is vooralsnog niet strafbaar.

Rest het argument dat mensen identificeerbaar moeten zijn. Dat slaat nergens op. Alsof politieagenten niet mondig genoeg zijn om te vragen of die sluier even af mag. Doen vrouwen dat niet, dan kan een nachtje cel hen misschien op andere ideeën brengen, maar om nu een wetgeving op maat van moslima’s te schrijven, dat is een open maatschappij onwaardig. Het is een politiek rondje islam-bashing. Puur om racistische kiezers te paaien, wordt een overbodige en onwerkbare symboolwet gestemd.

En dat terwijl andere godsdienstuitingen veel problematischer zijn. In bepaalde religieuze onderwijsinstellingen wordt creationisme aangeleerd, Jehova’s getuigen weigeren ook voor hun kinderen bloedtransfusies en in de Nederlandse Bijbelgordel raken mensen besmet met mazelen omdat er te weinig wordt gevaccineerd.

Wat is moreel meer verwerpelijk? Een christen die zijn kind een levensreddend vaccin ontzegt, of een vrouw die een grote lap stof draagt? Hoog tijd voor een nieuw wetsontwerp, me dunkt.