Droomauto gezocht – een zoektocht in zes bedrijven
De aanschaf van een klassieke Range Rover blijkt, nu Onno Aerden er eens goed over nadenkt, ook iets te maken te hebben met zijn vader. Meer precies: met het loskomen van diens auto-angst. Een vertelling in zes bedrijven.
I.
Mijn eerste lange autorit maakte ik in een verhuiswagen. Althans, dat vermoed ik. Mijn ouders besloten in 1973 – ik was toen zes – van Breda naar Hilversum te verhuizen en mijn zus en ik gingen mee. Hoe die verhuizing verliep, weet ik niet meer, maar vader noch moeder beschikte over een rijbewijs en dus zullen we wel in de cabine van de verhuisauto hebben gezeten: met zijn vieren op de achterbank, onze bescheiden huisraad vlak achter ons in het laadcompartiment.
Zullen mijn kleuteroogjes tijdens die historische tocht een Range Rover voorbij hebben zien zoeven? Die was toen net op de markt en meteen al het fraaiste dat motorisch voorhanden was; er stond zelfs een exemplaar in het Louvre. Ik stel me graag voor van wel: dat ik vol kinderlijk ontzag zo’n hagelnieuwe auto nawees die ons moeiteloos passeerde, een ontzagwekkend gevaarte met roomwitte wieldoppen, magistrale afmetingen en overal veel glas.
Een auto zoals ik die droomde. Een Range Rover: die zou ik hebben. Ooit.
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier in onze gloednieuwe app.