Na zestien jaar is Man bijt hond niet meer op tv. Toch staat het programma – in 2012 winnaar van de publieksprijs voor het meest beeldbepalende programma van zestig jaar televisie – bij velen in het geheugen gegrift. En dat is mede de verdienste van voice-over Michael Abspoel.

In de voice-over zei u: “Man bijt hond schuift graag onverwachts bij u aan om de dag door te nemen.” Wat heeft u straks zelf nog te vertellen aan de keukentafel?

“Dat het programma stopt, is uiteraard niet het einde van de wereld, maar wel raar, want ik was er vanaf het begin bij. Toen dachten we dat het bij één seizoen zou blijven. Ik begon dus als puppy en eindig als ingeslapen ouwe lobbes.”

U was jarenlang de stem van de ‘gewone Nederlander’. Zijn deze mensen te weinig op televisie, vindt u?

“Er zijn best wel ‘gewone Nederlanders’ op tv, maar altijd in een bepaalde rol. Met het van de buis halen van Man bijt hond verdwijnt de tijdmachine van Nederland. In zestien jaar hebben wij vastgelegd wat de gewone Nederlander denkt, wat zijn gekkigheden en gevoelens zijn, maar op een uitvergrote manier.

Hoe sloot u hier in de voice-over bij aan?

“Het speelse en het verneukeratieve, dat vonden mensen leuk. En mensen moesten het idee hebben: dit is ons programma. Ook als ik verkouden was, moest ik het gewoon doen. Dan leefden mensen mee en zeiden: ‘Ach, de hond is een beetje verkouden.’”

Hebt u veel reacties gehad op uw stem?

“The voice you love to hate, een stem die zorgt voor relativering. Anderen vonden het cynisch. Ik ben eens aangehouden door de politie en toen zei de agente: ‘Ik herken uw stem. Bent u niet van Man bijt hond? Wilt u mijn voicemail inspreken?’”

U zegt: de hond is uitgeblaft. Horen wij u binnenkort weer?

“Wie weet. We horen zo vaak dat mensen het zat zijn om een hele avond te kijken naar BN’ers en wat ze van elkaar vinden. Ik zou zo weer een format bedenken waar dat bijzondere en gewone van de Nederlander in naar voren komt. Dat blijft intrigeren.”