Gereanimeerd
Magere Hein heeft afgelopen jaar een mokerslag uitgedeeld aan de republikeinse beweging.
In oktober haalde hij eerst de woordvoerder van het Republikeins Genootschap, Hans van den Bergh. Een maand later volgde de opperste leider Pierre Vinken. Vooral de oud-Elsevier-topman wordt door zijn medestanders node gemist.
Het Republikeins Genootschap, opgericht in 1996, is een gezelschap machteloze intellectuelen die menen dat het staatshoofd der Nederlanden een man of vrouw moet zijn die als zodanig door het volk is gekozen, en dus niet iemand die zoveel decennia geleden toevallig uit het juiste geboortekanaal is geploft. Op de clubsite staat een ledenlijst met namen als Remco Campert, Hans Teeuwen, Ben Knapen, Nausicaa Marbe, Hennie Vrienten, Eberhard van der Laan en de wijlens Pim Fortuyn en Theo van Gogh. In totaal gaat het om een kleine tweehonderd BI’ers.
De vraag is: wie voert er anno 2012 het woord? En wordt de ledenlijst ooit nog langer? Vinken was gefortuneerd genoeg om de RG-website nog eeuwen na zijn dood in de lucht te houden, de lastigheid is dat niemand weet hoe hij in de site moet komen, verzucht Gerard Aalders, oud-onderzoeker bij het NIOD en een van ‘s lands fanatiekste republikeinen. “Vinken lijkt de toegangscode te hebben meegenomen in zijn graf.”
Aalders sombert te vroeg, zo blijkt. Volkskrant-columniste Nausicaa Marbe bevestigt dat het genootschap een ‘lethargisch bestaan’ leidt, maar heeft vernomen dat haar Parool-collega Theodor Holman en ex-Opinio-baas Jaffe Vink het vastgelopen republikeinse schip vlot willen trekken.
Holman wil desgevraagd alleen kwijt dat de website ‘sowieso doorgaat’. Verder verwijst hij door naar Paul Frentrop. Deze hoogleraar en publicist – hij is onder meer biograaf van Vinken – wordt door Holman zelfs als ‘woordvoerder’ aangeduid.
Zelf ziet Frentrop dat genuanceerder. “Met die ledenlijst komt het wel goed, maar verder vált er niet zoveel woord te voeren. Het genootschap doet eigenlijk niks, behalve bestaan.”
Maar, zo begrijpen we, Frentrop is in elk geval te bellen, en de sleutel van de site is dus terecht. Conclusie: het genootschap kan zo kort voor de abdicatie van Beatrix als gereanimeerd worden beschouwd.