‘Ik hou niet van zelfdestructie… ik heb het van dichtbij meegemaakt’
Wally Tax (1948) overleed op 10 april. Spinvis (Erik de Jong) is popmuzikant en schrijft hem een brief.
Aan Wladimir Tax,
Dat u vlak voor een optreden met Simon Vinkenoog in Nighttown nog naar de plee moest, maar het niet haalde en toen de kamer waar het bier stond onderpiste omdat de wasbak te hoog was… of dat u in de laatste jaren van uw leven vrienden op straat aansprak om onwaarschijnlijke bedragen te lenen: twee eenenvijftig… of vier achtentwintig. Ik denk niet dat het goed is als de mensen later alleen nog dat soort dingen over je zeggen.
Wladimir Tax, Lieve Wally kan ook, of Beste Wally. Ik kende u helemaal niet, maar ik heb ondertussen wel veel over u gelezen en gehoord. Ik heb een klasgenoot gesproken. U was het slapste jongetje uit uw klas, maar iedereen wilde u beschermen. U heeft werkelijk prachtige popmuziek gemaakt. U was de Koning van het magisch centrum in het Amsterdam van de zestiger jaren. Uw grootste hit was Miss Wonderful, een liedje dat behoorlijk leunt op akkoordenschema’s uit die tijd. Dat wel. Uw liedjes zijn gecoverd door Nirvana. U heeft de eerste hit van Lee Towers geschreven. U heeft veel geld verdiend met het schrijven van vele hits voor anderen. U was mooi. U was charismatisch. De geruchten gaan dat u een verhouding had met Brigitte Bardot, u kwam thuis bij Bob Dylan en Elvis Presley, u speelde met Tim Buckley en trok heel veel op met Tim Hardin. U had een prachtige vrouw. Zij ging dood… kanker… was dat het?
Ik zie u nu zingen op een filmpje op www.3voor12.vpro.nl. Dat was in 2002, u leest de tekst uit het cd-boekje, kunt de teksten niet meer onthouden, u moet ook blijven zitten, plastic heup. Ik luister naar The Entertainer, uw laatste cd, het had een comeback moeten zijn, maar u wist wel beter volgens mij. Het is een goede plaat, met erg persoonlijke teksten, maar in de laatste minuut van ‘Mac Mac Nasty’ hoor je pas hoe het had geklonken als het een geweldige plaat was geweest.
Ik merk dat ik me langzaam kwaad maak als ik meer over u te weten kom. Er zat nog zoveel meer in het vat. Ik hou niet van zelfdestructie… ik heb het van dichtbij meegemaakt. Muziek wordt er niet beter van. Niets wordt er beter van. Maar nog veel, veel erger is de vieze romantiek die er omheen wordt gelogen. Rock-’n-roll lifestyle is alleen geschikt voor mensen die niet echt iets kunnen… wist u dat dan niet? Ze weten het van zichzelf en hebben dat in een vorm gegoten door stinkend gif in hun aderen te spuiten of in hun eigen kots in slaap te vallen et cetera et cetera… en alles burgerlijk te vinden natuurlijk.
Ik hoor uw muziek niet meer zo vaak op de radio, maar soms wel en dan komt er iets in de kamer… een geest… dat is het mooie van popmuziek: je hoort vaak stemmen die al dood zijn… Dan ruik ik Regen en Patchouli. Toen ik klein was namen mijn ouders me mee naar Paradiso… Vietnam-demonstratie, ik denk 1968 of 1969… Was u daar ook toevallig?… Ik denk het niet. U was vast bezig met het Grote Leven.
Hoogachtend,
Spinvis