‘Je ultieme natte droom: een telegram van Trix en Elsbeth Etty’
Theo van Gogh werd op 2 november 2004 vermoord. Tomas Ross (pseudoniem voor Willem Hogendoorn) is schrijver en scenarist. Hij schrijft hem een brief.
Ha Theo!
Allereerst moet ik even zeggen hoe jaloers ik ben dat je daar zit: Bernhard is inmiddels binnen! Het was natuurlijk toch al lachen, met Büch, Oltmans en Pim F. aan de Pomerol en met Hazes ‘live’, maar nu ook met ZKH. Shit man, in één keer antwoord op de vragen die we ons al jaren stelden! Herinner je je nog dat we samen het docudrama Van de prins geen kwaad wilden maken? Vraag hem vooral naar King Kong. En mocht die in de buurt zijn, of anders Hermans of mijn vader, haal ze er dan bij, want je weet het maar nooit met Bernhard.
Tegelijk met het nieuws dat je door een islamitische geestverwant van Volkert was gedood, ontving ik je laatste geschreven woorden aan mij: “Ik ben blij dat de Here me van je verlost heeft.” ’t Is dat we het altijd bijlegden, anders was je dit keer wel verdomd consequent. Maar maak je geen zorgen: 0605 wordt vertoond in joúw versie, dus inclusief de krokodillentranen die Kok en Melkert huilden na ’t heengaan van Fortuyn.
Het zal je deugd hebben gedaan dat die ook tot kotsens toe werden geplengd na je eigen verscheiden. Je ultieme natte droom: een telegram van Trix en Elsbeth Etty, die je de Kampioen van het Vrije Woord noemde! Mooi was ook een tierende Cohen op de begraafplaats omdat hij niet bij je crematie werd toegelaten. Ik hoor je giechelen. Ja, ’t waren onvergetelijke dagen. Overigens waren je vader, moeder, zusjes, Heleen en Lieuwe groots in hun rouw. En in hun trots. Je was voorpaginanieuws van Shanghai tot New York, en Bush en Kerry werden die 2e november naar een achterpagina weggedrukt. Top. Ik zie je glimmen, bolle! Daar kan geen Gouden Kalf tegenop. Dat gaan we trouwens zeker halen met 0605. Je weet hoe ik altijd kanker dat de scenarist – zonder wie geen millimeter film – nooit aandacht krijgt. Nu wel, maar ’t stemt allerminst tot blijheid. Soms denk ik weleens, in navolging van je gevleugelde woorden in de montagekamer: “Was ik maar dood!”
Wacht op me en groet de Prins. Tot die tijd: Take care!
Je Willem
(Tomas Ross)