Pim Fortuyn: ‘Populist vind ik geen scheldwoord’
Leefbaar Nederland kiest 25 november zijn lijsttrekker. Pim Fortuyn maakt de beste kans. ‘Ik zou het liefst willen dat we buitengewoon scherp gaan letten op mensen met een islamitische achtergrond.’
Leefbaar Nederland is D66 voorbij in de peilingen? Waar ligt dat aan?
“Aan de aankondiging dat ik lijsttrekker word. Ik zou geen andere verklaring weten. Maar dat klinkt weer zo ijdel.”
U ziet ijdelheid dus als een slechte eigenschap?
“Ja, ijdelheid sluit kritische distantie tot jezelf uit en ik ben de scherpste criticus van me zelf.”
Volgens D66-leider Thom de Graaff bent u een islamofoob die inspeelt op de angsten van de mensen.
“Wat moet ik nou met een man die beweert dat mijn opinies borrelpraat zijn. Ik discussieer nooit met onfatsoenlijke mensen.”
Zien mensen graag dat u mislukt?
“Absoluut. Komt omdat ik een gevaar ben voor de zittende elite die zijn positie niet graag prijsgeeft.”
Hoe voelt het om er telkens van langs te krijgen?
“Het kwetst mij diep. Ik doe mijn uiterste best om te argumenteren en dan gaat de zelfbenoemde intellectuele elite van NRC Handelsblad er met de platte wals overheen.”
Wat is dat toch met u? Altijd het zwarte schaap.
“Nou ik ben wat de Engelsen zo mooi zeggen: a man in his own right. Mentaal ben ik een eenzame man.”
En u bent een populist.
“Ik vind populist helemaal geen scheldwoord als dat betekent: iemand die ingewikkelde vraagstukken op een heldere manier kan verwoorden.”
Bent u als lijsttrekker niet te veel een ongeleid projectiel? Laatst zag ik u tegen Kees Driehuis uitvaren in Nova en dacht: beheers je toch.
“Ik ben ook maar een mens, een aardig mens zelfs. Geef me die credits nou eens. Maar als je voortdurend in je nek wordt gezeten, moet je soms terugmeppen. Ik merk trouwens dat de mensen dat erg leuk vinden.”
Leuk. In de politiek gaat het om de boodschap.
“Maakt u zich geen zorgen, ik kom met een boek waarin mijn politieke inzichten keurig worden uitgelegd. Daarin klaag ik acht jaar paars beleid aan.”
Alsmaar kankeren op paars, zo blijft Leefbaar Nederland wel erg hangen op het niveau van een protestpartij.
“Wij hebben acht jaar paars bewind achter de rug, waarbij van de collectieve sector een grote puinhoop is gemaakt. Zorg, veiligheid, onderwijs, het is onder paars allemaal verslechterd.”
Bent u niet nu al aangeschoten wild? Al die aantijgingen wegens racisme en de suggestie dat er banden zijn tussen Pim Fortuyn en het Vlaams Blok of de FPÖ?
“De teneur is: Filip de Winter, Jörg Haider, dat zijn nazi’s, en Fortuyn hoort daar ook bij, maar ik heb die mensen nog nooit ontmoet.”
Zou u ze willen ontmoeten?
“Het Vlaams Blok heeft 33 procent van de stemmen in Antwerpen en in een democratische samenleving moet je ook met dit soort stromingen een normaal debat kunnen aangaan. Maar als ik dat zou doen, dan breekt de hel los.
Dus u zou het wel willen?
“Leefbaar Nederland heeft een duidelijke verklaring afgelegd waarin staat dat wij geen band met het Vlaams Blok hebben en ook niet willen. En dat willen wij niet omdat we anders in de fascistische hoek worden gedrukt.”
Moet u niet wat meer afstand nemen van de islamproblematiek?
“Ik kan de feiten niet veranderen. De mensen zijn het jarenlang gedraai van de PvdA en GroenLinks zat. En het zal u nog verbazen hoeveel gekleurde mensen mij zullen steunen; die zeggen ook: als we willen dweilen moeten we eerst de kraan dichtdraaien.”
Die mensen werken niet bij klachtenbureaus voor racisme of belangenorganisaties van allochtonen.
“Daar zitten alleen maar zelfbenoemde zaakwaarnemers, die de halve waarheid spreken. Er zijn in dit land heel veel moslims die de kernnormen en -waarden van onze samenleving zondig vinden en hartgrondig verwerpen. En ik wil ze er helemaal niet uitgooien, want ons land heeft die problemen toegelaten, dus zullen we ze ook zelf moeten oplossen.”
U heeft wél geschreven dat u ze eruit wil gooien.
“Nooit! Dat beweren journalisten altijd. Geef dan eens aan waar dat staat?”
Uit uw boek Droomkabinet: ‘We hebben hier een volk en een natie te vormen om te kunnen overleven en dat betekent dat ze óf ten volle meedoen en meeleven en zich Nederlanders voelen, of teruggaan naar waar ze vandaan komen.’
“O. Laat ik het dan bij nader inzien genuanceerder formuleren: buitenlanders die het Nederlanderschap weigeren te aanvaarden omdat ze het in hun eigen land beter vinden, gaan maar terug als ze niet willen luisteren. Veel moslims hebben een cultuur die verhindert dat ze integreren, terwijl andere vreemdelingen zonder islamitische achtergrond helemaal geen probleem vormen. Zoals de Chinezen. Dus wat ik het liefst zou willen, is dat we buitengewoon scherp gaan letten op mensen met een islamitische achtergrond. Maar dat kan ik vanwege allerlei grondwettelijke beginselen helaas niet in een politiek vat gieten.”
Berlusconi zei onlangs dat onze cultuur op veel gebieden superieur is aan de islam. Dat onderschrijft u dus.
“Elk woord van meneer Berlusconi was waar. Waarom moest hij die woorden inslikken? Omdat meneer Kok of bondskanselier Schröder het niet wilden horen? Belachelijk.”
Heeft u zich aangemeld bij Leefbaar Nederland?
“Nee hoor, er bestonden overlappende netwerken. En dit voorjaar kon ik geen weerstand meer bieden tegen de enorme druk om rnij naar het politieke speelveld te begeven.”
Welke druk, van wie?
“Van mijn lezers, mijn fans. Die zeiden: je analyseert het allemaal zo mooi, maar doe er eens iets mee. Eerst wilde ik voor mezelf beginnen, maar toen sprak ik met mijn zakenvriend Willem van Kooten en zeiden we tegen elkaar: laten we geen energie verspillen en de koppen bij elkaar steken.”
Willem zei: Pim kom er toch bij?
“Het was eerst aftasten, zoals dat gaat in de beste traditie van het zakenleven. En ik kan je verzekeren: als het voor Willem niet goed voelt, begint hij er niet aan.”
Vervolgens kreeg u er meer vrienden bij, zoals Leefbaar Nederland-voorzitter Jan Nagel. Ook een baasje. Hij tikte u op de vingers en zei: Pim moet nog veel leren als het om publiciteit gaat.
“Ach, ik had bij de presentatie van zijn boek naar aanleiding van een hoofdstuk over Roemenië gezegd dat dictator Ceaucescu een verstandig inzicht had in het etnische vraagstuk. Kijk, ik ben een intellectueel die met een niet-moraliserende blik naar de buitenlandse politiek kijkt. Maar Nagel had een beetje gelijk. De Telegraaf kopte meteen kwaadaardig: Pim Fortuyn: fan van Ceaucescu.’ Jan zei: hou er nou voortaan rekening mee dat dit kan gebeuren.”
Ik heb wel eens gezegd dat ik in het Rotterdamse homocircuit ‘Rim’ Fortuyn heet
Vertrouwt u Jan Nagel?
“Misschien vindt u dat naïef, maar ik heb tot nu toe geen reden tot wantrouwen.”
Jan Nagel staat symbool voor al het socialistische gekuip waar u zo’n hekel aan heeft.
“Hij is zeker goed geweest in de oude gesloten consensuspolitiek, dat kan niet worden ontkend. Maar ik word lijsttrekker, niet Jan Nagel. Ik zal in alle openheid opereren en de betrokkenheid met de burger niet uit het oog verliezen.”
Terug naar dat andere kopstuk, Willem van Kooten: die man zit altijd in Portugal. Wat wauwelt hij toch over ons land. Kan hij niet beter Leefbaar Portugal oprichten?
“Onzin, Willem zit als projectontwikkelaar een week per maand in Portugal. Hij zet zijn betrokkenheid in daden om. Zo heeft hij Leefbaar Nederland in grote mate geholpen met de financiering.”
Van Kooten kan geen instrument bespelen, maar vanwege zijn geld mag hij toch bij de band.
“Ik kan me geen uniekere vorm van Hollandse betrokkenheid voorstellen.”
U beloofde zelf ook vijf miljoen mee te nemen voor de verkiezingskas. Heeft Jan Nagel u daarom naar voren geschoven als kandidaat-lijsttrekker?
“Dat zou wel heel zielig zijn. Maar anderzijds is het mooi meegenomen dat ik een aantal mensen kan mobiliseren voor giften.”
Een vorkje geprikt met Harry Mens?
“Nou Harry Mens is een lieve man, maar heeft geen enkele concrete politieke affiniteit.”
Maar wel een adressenboekje met geldschieters.
“Niet hij alleen, maar ook andere mensen uit de onroerendgoedwereld.”
Noem eens namen?
“Daar begin ik niet aan.”
Hopelijk wel allemaal schoon geld.
“Ik denk het wel.”
Hoe gaat Leefbaar Nederland dat geld besteden?
“Omdat wij van de media geen vanzelfsprekende onbevooroordeelde aandacht krijgen, moeten wij straks zendtijd kopen, hoe verwerpelijk dat ook klinkt.”
U sprak net over openheid. Dat Jan Nagel u zonder ruggespraak met de achterban als lijsttrekker parachuteerde staat daar toch haaks op?
“Waarom wordt alleen Leefbaar Nederland op dit punt de maat genomen? Bij de VVD is het toch ook de partijcoterie die de lijsttrekker aanwijst.”
Maar het is juist uw eigen partijcoterie die zich tegen u verzet. Zoals andere kandidaat-lijsttrekkers, als Pinto, De Haan en mevrouw Smit-Boersma.
“Ik begrijp hun kritiek niet. Ze hadden serieus campagne moeten voeren in plaats van te protesteren tegen mij.”
Wat denkt u over uw rivalen?
“Nou ja, die theologe, mevrouw Smit-Boersma, wil een zeer ruimhartig asielbeleid terwijl ik zeg: genoeg is genoeg. En die meneer, hoe heet hij ook alweer, ach ja, De Haan, die heeft gewoon een afkeer tegen mijn persoon.”
Toe maar, nu al ruzie. Hoogleraar David Pinto, is hij misschien een geduchte concurrent?
“Ik word gewoon lijsttrekker. Want wat heeft die man dan allemaal wel te beweren? Niet veel. Pinto’s specialisme is de multiculturele samenleving, maar dan hebben we het wel gehad.”
Zo praat je toch niet over je partijgenoten.
“Waarom niet. Ik constateer alleen een feit.”
Leefbaar Nederland is een ratjetoe van burgermanspartijtjes. Vinden al die benepen burgers het niet onaangenaam dat u zo te koop loopt met uw homoseksualiteit, dat u roept: ik ben de beste rimmer, reetlikker van Europa.
“Ik heb wel eens gezegd dat ik in het Rotterdamse homocircuit ‘Rim’ Fortuyn heet. Dat deed ik om homo’s uit de kast te halen. Bovendien, een hele hoop vrouwen interesseert het helemaal niks wat ik in mijn vrije tijd doe.”
Vrouwen?
“Ja, daar verwacht ik enorm veel stemmen van.”
Zijn er nog geheimen waarmee u gecorrumpeerd kunt worden? Niet dat we straks lezen: Pim Fortuyn laat zich pijpen door Marokkaanse jongetjes.
“Nou en. Waarom moet dit trouwens altijd bij een homoseksueel politicus aan de orde komen?”
Ik wil me opofferen voor de kiezer. De partij, dat is maar een beperkt groepje
Ik was er niet over begonnen, maar u koketteert zelf met uw seksuele wapenfeiten.
“Maar dan nog. Het is algemeen bekend dat Ruud Lubbers, heteroseksueel, getrouwd en christelijk, bepaald niet vies was van andere vrouwen. Hem lieten de journalisten altijd met rust.”
Wie gaan er naast al die vrouwen nog meer op uw stemmen?
“Zeer uiteenlopend. Van de MKB-ondernemer tot mensen in eenvoudige maatschappelijke posities. Ze vinden dat ik hun problematiek goed verwoord.”
Van welke partijen denkt u stemmen af te snoepen?
“Ten eerste van de VVD. De mensen zijn de lachebekjes van de VVD – een aardige term van mijzelf- meer dan moe. Behoudens de voortreffelijke minister Zalm heeft de VVD er in de collectieve sector niets van gebakken. Voorts heerst er in de PvdA-achterban onvrede over het voortsudderende subsidiesocialisme. Omdat wij daar korte metten mee willen maken, zitten daar ook veel kiezers. En het CDA kan maar geen duidelijke vorm geven aan de herbergzame samenleving. Dat laatste wordt een heel belangrijk verkiezingspunt. Wij willen meer kleinschaligheid. In concreto: terug naar het kleine ziekenhuis, terug naar de kleine school, terug naar de kleine gemeente.”
Had u het niet fijn gevonden als de VVD of het CDA u voor de komende verkiezingen hadden gevraagd?
“Uhm, ik wil niet zeggen dat ik daar ongevoelig voor zou zijn geweest.”
Waarom is dat niet gebeurd, denkt u?
“Ik heb een te uitgesproken karakter en ben niet geschikt om in fracties te functioneren waar kadaverdiscipline heerst. Dus toen Jan Nagel mij naar voren schoof, heeft hij gezegd: we moeten ons ruimhartig opstellen ten opzichte van Pim Fortuyn, want hij is een man die niet binnen een nauw keurslijf past.”
Moet een politiek leider zich niet juist opofferen voor zijn partij?
“Ik wil me opofferen voor de kiezer. De partij, dat is maar een beperkt groepje.”
Met welke politieke grootheid zou u zich het liefst willen meten?
“Ik wil er twee noemen: Ruud Lubbers en Frits Bolkestein. En meer nog Lubbers omdat hij zijn doelen heeft gerealiseerd en in de jaren tachtig al zei: Nederland is ziek. Terwijl Bolkestein net iets te veel van het debat hield. Hij heeft niet doorgebeten.
U wordt uitgemaakt voor de Joop Braakhekke van de politiek of de nieuwe Boer Koekkoek, maar zelf denkt u premier te worden.
“Ik heb beloofd dit acht jaar te doen en waarom zou ik dan geen premier kunnen worden? Dat bepaalt de kiezer toch.”