Pim Fortuyn: ‘Ik wil nog één keer vlammen, zowel in mijn werk als in de liefde’
Pim Fortuyn (Velsen, 1948) is socioloog en opinievormer. Hij adviseert, schrijft en houdt lezingen.
Wat is uw huidige gemoedstoestand?
Contemplatief. Mijn moeder is twee maanden geleden gestorven, en dat confronteert me met mijn eigen sterfelijkheid. Ik dacht altijd dat ik tijd genoeg had, maar dat denk ik niet meer. Ik dacht dat ik de regie van mijn leven in eigen handen had, dat denk ik ook niet meer.
Aan wie ergert u zich?
Aan burgemeester Mans van Enschede. Hij vertikt het om woorden van schaamte en spijt te spreken, hij vertikt het om verantwoordelijkheid te nemen voor de ramp die in zijn gemeente is gebeurd. Daarmee is hij een typische bestuurder van deze tijd.
Lijkt u op uw moeder?
Van mijn moeder heb ik het analyserende, van mijn vader het romantische.
Wat zijn uw dagdromen?
Minister-president van Nederland zijn. Voor de compassie, de begeestering en de betrokkenheid die nu volstrekt ontbreken.
Wat is uw grootste angst?
Doodgaan zonder mijn emotionele en maatschappelijke ambities te hebben gerealiseerd. Ik wil nog één keer vlammen, zowel in mijn werk als in de liefde.
Bidt u wel eens?
Ik bid als ik wanhopig ben, tot Maria. Ik vraag om verlossing en die krijg ik ook. Verlossing is het aanvaarden van de wanhoop.
Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?
Op het strand van Kos, ook weer in zo’n moment van wanhoop. Ik liep op het strand, ik zag een struik, en plotseling was die struik het brandende braambos uit de bijbel. Ik voelde me deel van een groter geheel, de grens tussen mijzelf en mijn omgeving vervaagde. Het was het begin van een wending in mijn leven.
Bent u aantrekkelijk?
Voor veel mensen wel, ja. Ik mag niet klagen over een gebrek aan belangstelling, ook van vrouwen trouwens. Maar in relaties word ik vaak als beangstigend ervaren, ‘van hem gaat zo’n kracht uit, wat blijft er nog voor mij over’.
Wat is uw definitie van geluk?
Al je capaciteiten ten volle kunnen benutten, van het hoofd en van het hart.
Waar schaamt u zich voor?
Dat ik ooit ben veroordeeld voor rijden onder invloed. Ik kreeg een flinke bekeuring, maar het ergste was de verplichte cursus. Wel heel effectief, moet ik zeggen.
Bent u monogaam?
Dat zit niet in mijn genen, maar als een partner erom zou vragen, zou ik het wel proberen.
Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?
Bij de dood van mijn moeder. Ze is in mijn armen gestorven.
Lijkt u op uw vrienden?
Nee. Ik ben een loner. Ik leef en werk alleen, erg alleen. Te alleen.
Hoe moedig bent u?
Ik beschouw mezelf als moedig, maar in een aangeharkt land als Nederland is dat toch vooral intellectuele moed.
Van wie heeft u het meest geleerd?
Van pater Hutjens, de rector van mijn middelbare school. Van hem heb ik geleerd als hoofd van een team vader en moeder tegelijk te zijn. Het tonen van emotionele betrokkenheid: de rol van de moeder. Als het nodig is knopen doorhakken: de rol van de vader.
Wat is uw grootste ondeugd?
Ongeduld.
Wanneer was u het gelukkigst?
Ik heb aan het geluk geroken, maar ik heb het nog niet bereikt.
Welke eigenschap waardeert u in een man?
Commitment, helderheid, afspraak is afspraak.
Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?
Moederlijkheid.
Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn?
Ik zou gemakkelijker willen leven.
Hoe ontspant u zich?
Die vraag veronderstelt een scheiding tussen werk en privéleven die ik niet ken.
Wie is uw grootste liefde?
Ik had hem, maar ik heb hem niet meer. Er is dus een vacature.
Wat beschouwt u als uw grootste mislukking?
Die moet nog komen. Hoewel anderen daar anders over zullen denken.
Gelooft u in God?
Ik zou het willen, maar helaas: geloof is een geschenk.
Welk leed heeft u anderen berokkend?
Nooit bewust. Daarvoor heb ik zelf te veel klappen gehad.
Waaraan bent u het meest gehecht?
Aan niets. Ik kan alles moeiteloos opgeven als het nodig is.
Wat is de beste plek om te wonen?
Londen. De meest vitale stad van dit moment.
Wie hoopt u nooit meer terug te zien?
Er zijn heel wat mensen die mij nooit meer willen terugzien, maar dat is niet wederzijds.
Hoe is ongeluk te vermijden?
Ongeluk hoort bij het leven.
Wat is uw devies?
`Alles of niets.’ Dat is geen wenkend perspectief, dat is zoals ik ben. En dat betreur ik vaak.
